Ne masum bakışın 

Ne kadar güleç gözlerin var 

Ey kara rüzgar cumalara koşulmuş
En merhametli cesaretten 

Işık hızından yaratılmış 
Ey yarıp geçen büyük çığlıkları

İçimizden gemiler kaldıran ansızın
Vakitsiz uyandıran denizleri 
Limanda gemileri titreten
Bayramı sürükleyerek getiren küheylan

Senin nal seslerini 

Coşkulu kişnemelerini 
Benim esmerliğimi 
Ve kılıç hamlelerimi hatırlıyor 
Rumeli ovaları hala

Bir ülkeyi korkutan kendi karanlığıdır

İçinin dolu oluşudur yüz kızartan şeylerle 
Yeniden kurar bir şehri 
Sevdamız umut budur

Koşularınla kıtalar biçilip dikilir
Hayat ağacı sulanır senin terinle  
Benim de kanımla mürekkebimle

O vakit sana da dardır yeryüzü bana da
Ölümün büyük hızı kesilmişti oruçlarımızda
Ağıtlar yakılır bizde 
Ölmüş atlar için  
Yelesini taradığından şehitler 
Kınalı parmaklarıyla

Adana, 1981   

"Ağıtlar Yakılan Atlar" şiiri, Mustafa Yürekli'nin "İnsan Yükü" adlı şiir kitabından alınmıştır..