Hocalı katliamı yakın tarihimizin en acı olaylarından biri olarak hafızalarımızdaki tazeliğini koruyor.

Ermeni katillerin bir gecede yaptığı katliama bugün olduğu gibi o gün de tüm dünya seyirci kalmıştı.

 

 

 

 

Bundan tam 26 yıl önce Azerbaycan’nın Dağlık Karabağ bölgesindeki Hocalı kasabasında Ermeni kuvvetleri  yüzlerce Türkü katletti.

336.Sovyet Mekanize Alayının da desteği ile Hocalı kasabasına giren Ermeniler kadın çocuk erkek ayrımı yapmadan işkenceye varan yöntemlerle eşine az rastlanır bir katliam gerçekleştirdiler.

Azerbaycan ve Ermenistan arasında yaşanan gerilim ve Dağlık Karabağ bölgesi sorunu 1980’lerin ikinci yarısından 1991’e kadar sürdü.

Sonrasında 1991 yılının sonlarında başlayan savaş Ermenilerin lehine gelişti. Rus desteğini alan Ermeniler Dağlık Karabağ bölgesine girerek bölgeyi işgale ettiler

Stratejik bir önem sahip olan Hocalı kasabası Ermeni kuvvetleri için önemli bir askeri hedefti. Kasaba aylarca top ateşine tutuldu ve Ermeni kuvvetlerince abluka altına alındı. Etrafıyla bağlantısı kesildi. Katliamın gerçekleştiği 25 Şubat’ı 26 Şubat'a bağlayan gecede bölgedeki Sovyetlerin 366. Mekanize Alayının da desteği ile Hocalı kasabasında, 83 çocuk, 106 kadın ve 70'den fazla yaşlı dahil olmak üzere toplam 613 kişiyi katletti. Yaşanan sadece insanların katledilmesi değildi. Cesetler üzerinde yapılan incelemelerde bir çoğunun yakılmış olduğu, gözlerinin oyulduğu tespit edildi. Hamile kadınlar ve çocukların da bu vahşete maruz kaldığı belirlendi.

Hocalı Katliamı vahşetini yaşayan Ermeni gazeteci Daud Kheriyan, o gün yaşananları böyle aktarıyor: “Gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı Kasabası’nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü 100 Azeri ölüsünü getirip yığdı. Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. Başından ve elinden yaralıydı. Yüzü morarmıştı. Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hala yaşıyordu. Çok az nefes alabiliyordu. Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı. O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı. Sonra tüm cesetleri yaktılar. Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. Yapabileceğim bir şey yoktu”

Yapılan vahşeti dönemin ermeni katil komutanı aynı zamanda Asala terör örgütünün de başkanı olan Monte Melkonyan’ın anılarından dinleyelim.

Melkonyan'ın ölümünden sonra, Markar Melkonyan kardeşinin günlüğünü ‘Benim Kardeşimin Yolu’ (My Brother's Road) başlığıyla ABD'de çıkardığı kitapta Hocalı Katliamı şöyle tasvir ediliyor:

Bir gece önce akşam 11 civarında, 2.000 Ermeni savaşçısı, Hocalı'nın üç tarafındaki yüksekliklerden ilerleyerek, kasaba sakinlerini doğudaki açılışa doğru sıkıştırmışlar. 26 Şubat sabahına kadar mülteciler Dağlık Karabağın doğu yüksekliklerine ulaşmış ve aşağıdaki Azeri kenti olan Ağdam'a doğru inmeye başlamışlar. Buradaki tepeciklerde yerleşen sivilleri güvenli arazide takip eden Dağlık Karabağ askerleri onlara ulaşmışlar. Mülteci kadın Reise Aslanova İnsan Hakları İzleme Örgütüne verdiği açıklamada "Onlar sürekli ateş ediyorlardı" diye konuşmuştu. Arabo'nun savaşçıları daha sonra uzun zaman kalçalarında taşıdıkları bıçakları kınlarından çıkararak bıçaklamaya başlamışlar.

Katliamın ardından Ermenistan Dağlık Karabağ’ı ve Azerbaycan topraklarının bir kısmını işgal etti. Şu anda 1 milyon 200 bin Azerbaycan Türk'ü asırlardır yaşadıkları Karabağ’dan uzakta, sürgün hayatı yaşamaktadır.

Azerbaycan’ın tüm iyi niyet girişimlerine rağmen Ermenistan’ın işgalci tutumu yüzünden Dağlık – Karabağ sorunu çözülemiyor. BM’nin tavrı da her zamanki gibi insanlıktan yana değil.

Bu zulmü yapanlar er geç bunun hesabını hem tarih önünde hem de uluslararası mercilerde verecekler.

Bu yapılan acıyı her zaman hafızalarımızda diri tutarak gerek Hocalı katliamında gerekse Karabağ işgali sırasında şehit edilenler başta olmak üzere, dünyanın her köşesinde zulme uğrayan ve gelmiş geçmiş tüm aziz şehitlerimizin ruhları önünde minnet ve saygıyla eğiliyoruz.

serkan.ustuner@haber7.com