Tanıdığım Zahit Akman ve adalet

Star gazetesi ve 24 TV'nin Avrupa Temsilcisi Saadet Oruç, Kanal 7'nin Ankara bürosunda çalıştığı günlerde tanıdığı Denif Feneri e.V soruşturmasında tutuklanan eski RTÜK Başkanı Zahit Akman'ın ziyaret etti. Tanıdığı Zahit Akman'ı yazan Oruç, Deniz Feneri e.V davasının bazı siyasi oluşumların hesaplaşma derdi olduğunu söyledi.

"Tanıdığım Zahit Akman ve adalet"

Yıllık iznim için Türkiye’deyim.

Yolum İstanbul’un ardından Ankara’ya düştü.

1998 yılından itibaren “Zahit Ağabey” olarak bildiğim Zahit Akman’ı tutuklu bulunduğu Sincan F Tipi Cezaevi’nde ziyaret edip, “geçmiş olsun” demek istedim.

Başvuruma olumlu yanıt alınca, Ankara’nın Sincan İlçesi Yenikent bölgesinde kurulu olan cezaevi kompleksini ziyaret ederek, Zahit Akman’a geçmiş olsun dileklerimi ilettim.

Bu satırlarla da, bu her yanı hesaplaşma kokan tutuklama kararına isyanımı dile getirmek istedim.

Bazı davalar, yargılamalar, insandaki adalet duygusunu pekiştireceğine zedeliyor.

Kalın dosyaların, yüzlerce sayfalık raporların ötesinde, günlük yaşamını bildiğiniz kişilerin maruz kaldığı ithamlar, yargısız infazlar insanı isyan noktasına getiriyor.

“Bu isim de bu suçlamaya maruz kalıyor, savunma tamamlanmadan suçlu muamelesi görüyorsa...”

İfadesiyle başlayan cümleleri daha sık kurar oluyorsunuz.

Bu durumlarda insanın elinden gelen bazen o kadar sınırlı oluyor ki,  sabırla davaların sonucunu beklemeyi seçseniz de, gökyüzünü enine 15 boyuna 17 demirle kaplı pencerelerden gören, ziyaretçiler dışında görebildiği insan sayısının üç ile sınırlı olduğu bu isimlerin bu cezayı hak edecek ne yaptığını sorup duruyorsunuz.

Zahit Akman ile Kanal 7 Ankara bürosunda çalıştığım 1998 yılından itibaren tanışıyoruz. Beş çocuk babası olan Akman’ın “karıncayı bile ezmez” üslubunu onu yakından tanıyan herkes bilir. Önceliğinin “insanlık” olduğunun onunla çalıştığım yıllardan yakın tanıklarındanım.

Cezaevinin görüş salonunda ilk olarak Zekeriya Karaman ile ardından  Mustafa Çelik görüştüm ve “geçmiş olsun” dileklerimi kısaca ilettim.

Ardından Zahit Ağabey gülerek salona girdi ve yüzündeki aşina olduğumuz babacan tavrını eksik etmeden hal hatır sordu.

İyi görünüyordu. Sakindi her zamanki gibi.

Ama bizim içimizde soru işaretlerinden fırtına vardı Zahit Ağabey...

F Tipi cezaevlerinin açılış öyküsünü ne yazık ki, yakından takip etmiştim 2000’li yılların başında...

Adalete olan inancımı yıllar sonra yeniden kazanmaya çalışırken, bir kez daha sarsan bu tutuklama kararı, memleketin içinden geçtiği süreçte kuşkusuz bir şeylere tekabül ediyor ve birden fazla alt kümeye sahip bir denklemin bir parçasını oluşturuyor.

Deniz Feneri dosyasını okumadım, davanın kağıt ve dosya kısmıyla ilgili bir araştırmam yok. Okuduklarım da, açıkçası, bazı siyasi oluşumların hesaplaşma derdi dışında bir şeyle açıklanacak cinsten değil.

Aklım almadı, almıyor...

Vicdanım hiç kabul etmiyor...

Haksız yere tutuklanan her isimle, hele bu isimler sizin sözlüğünüzde “insanlık”, “hümanizm” gibi kavramların karşısında yazılı kişilerse, biraz daha yaralanıyoruz.

İkna olmadık...

Yanlış hesap umarız Sincan’dan döner...

Star