'15 Temmuz' için yazılan şiir büyük ilgi gördü

'15 Temmuz' hain darbe girişimi gecesi tüm Türki'yenin tek bir bilek olarak hareket edip, hainleri bozguna uğratmasını dizelere döken Nihat Tüzün'ün ''15 Temmuz Destanı'' isimli şiiri okuyanların tüylerini diken diken etti. 

İşte o şiir;

15 TEMMUZ DESTANI

Aydınlık yarınların bayram arefesinde,

Ülkemin yollarına eşkiyalar dikildi.

Duyuldu tekbir dua göklerin ötesinde,

Nusret buyurdu Rahman; inayet yere indi.
 

Bir Temmuz akşamının netameli vaktiydi,

Sanki kalleş bir elin hareket saatiydi.

Hummalı telaşıydı hakka sevdalıların,

Haklı endişesiydi kaybedilmiş yılların.

Sarmaş dolaşken varlık kaynaşıkken toprak su,

Çağın iblisi meğer huzura kurmuş pusu.

Yeni bir karanlığın hesabı içindeydi,

Kaybettiği burçları almanın peşindeydi.

Dökecekti zehrini ülkemin baharına,

Yedi düvele yeten ocağımın harına.

Sezindi ferasetim namerdin gelişini,

Çıktı er meydanına bozmak için işini.

Yeni bir zafer için yemin etti milletim,

Vatanın dört yanında kabardı milliyetim.

Dönüşsüz bir ok gibi çıkmıştı sadağından,

Talimat bekliyordu sivil komutanından.

Türkü Kürdü Arabı hepsi de yan yanaydı,

Belli ki ecdadının muazzez yolundaydı.

Beklenen an gelmişti göründü Başkomutan,

Yeni bir dirilişe cesurca adım atan,

Dedi ki, "Hep birlikte meydanlara inelim,

Öleceksek bir kere adam gibi ölelim"

Döküldü iftiharım kan kokan sokaklara,

Kefen bezi namına sarıldı bayraklara.

Gökler titredi durdu ağıtlı salâlardan,

Kısık seslerden çıkan etkili dualardan.

Yüksekte ki makama elçiler gidiyordu,

Yedi arşın Rab’binden imdat isteniyordu.

Ezik bir naz ve niyaz çıkınca yücelere,

Bir sekinet sunuldu samimi gönüllere.

Çatallaşan yürekler korku gamı atmıştı,

Aziz canlara bedel cennetler alınmıştı.

Bir Tarık şuuruyla gemileri yaktılar,

Kan kusan çeliklerin önüne atladılar.

Parladılar namludan fırlayan fişek gibi,

Karanlığı korkutan kıpkızıl şimşek gibi,

Ebabil bakışlarla sonsuza yürüdüler.

Ebrehe'nin soyuna Rabbim Allah dediler.

Bir bayraklık kan için gitti serdengeçtiler,

Vatan için ölümü şerbet diye içtiler.

Bu gidiş Ulubatlı Hasan'ın gidişiydi,

Ve sanki Şeyh Şamil'in şanlı direnişiydi.

Gün doğunca göründü tekebbürlerin hali,

Kırk yıllık hazırlığın dibe vuran hayali.

Savruldu şerefini ele satan yersizler,

İradesiz kimliksiz kişiliksiz köksüzler.

Dağıldı sis bulutu rüzgarımın önünde,

Yediverenler açtı çağın gündönümünde.

Artık üstüme çöken karabasan kalkmıştı,

Vücuduma yapışan habis ur atılmıştı.

Var ol soylu milletim; sen benim medarımsın,

Atiye ilham veren bir yurdun irfanısın,

Sen ki istikbalimin ikbalimin yolusun,

Sen ki ezelden gelen kandilimin nurusun.