Üç ayrı hukuki zemin, tek sonuç: Saran'ın başkanlığı hangi senaryoda düşer?

              
Haber 7 - Spor Servisi

Sadettin Saran’ın uyuşturucu testinin pozitif çıktığına dair bulguların kamuoyuna yansıması, Fenerbahçe’de başkanlık makamının geleceğini hukuki ve sportif boyutlarıyla yeniden tartışmaya açtı.

Süreç, yalnızca kulüp içi düzenlemelerle sınırlı kalmazken; kulüp tüzüğü, 7405 sayılı Spor Kulüpleri ve Spor Federasyonları Kanunu ile Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) disiplin mevzuatı aynı anda gündeme geldi.

Spor hukukçuları, dosyanın tek bir mevzuat üzerinden değil; birbirinden bağımsız ancak sonuçları bir noktada kesişebilen üç ayrı hukuki başlık altında değerlendirilmesi gerektiği görüşünde birleşiyor.

KULÜP TÜZÜĞÜ

Fenerbahçe Kulüp Tüzüğü’nde uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımı, yalnızca disiplin ihlali olarak değil; üyelik yeterliliğini ortadan kaldıran fiiller arasında düzenleniyor.

Tüzüğe göre; uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, satın almak, kabul etmek ya da bulundurmak, kulübe üye olunmasına engel teşkil eden suçlar arasında yer alıyor.

Bu fiillerden mahkumiyetle sonuçlanan durumlarda, ilgili kişinin kulüp üyeliği mümkün olmuyor.

Ayrıca, bu düzenleme yalnızca yeni üyeleri kapsamıyor. Mevcut üyelerin, sonradan üyelik şartlarını kaybetmesi halinde üyeliklerinin kendiliğinden sona ereceği tüzükte açıkça hükme bağlanıyor.

Kulüp tüzüğü uyarınca başkan ve yöneticiler, görevlerini ancak kulüp üyesi sıfatını korudukları sürece sürdürebiliyor.

Üyeliğin sona ermesi durumunda, yönetim kurulu dahil olmak üzere kulüp organlarındaki görevler de fiilen devam edemiyor. Ancak burada önemli bir ayrım bulunuyor:

Uyuşturucu kullanımı iddiası ya da soruşturma açılması, tek başına üyeliği sona erdirmiyor. Üyelik kaybı için kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı gerekiyor.

Bu şartların oluşması halinde, Sicil Kurulu üyeliği kayıtlardan düşürüyor ve başkanlık görevi de herhangi bir ek karara gerek olmaksızın sona eriyor.

Kulüp tüzüğünde disiplin hükümleri ayrıca düzenlenmiş durumda. Kulüp onurunu zedeleyen veya kulüp itibarına zarar veren davranışlar için uyarı gibi disiplin cezaları öngörülüyor.

Ancak bu yaptırımlar, tek başına başkanlık ya da yöneticilik görevini düşürmüyor. Hukuken belirleyici unsur, disiplin cezası değil; üyelik sıfatının kaybedilmesi.

7405 SAYILI KANUN

Sürecin en bağlayıcı hukuki dayanağı ise 7405 sayılı Spor Kulüpleri ve Spor Federasyonları Kanunu.

Kanun, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanımı, imal ve ticareti gibi suçlar dahil olmak üzere bazı ağır fiiller için açık bir hüküm içeriyor. Bu suçlardan kesinleşmiş mahkûmiyet halinde, kulüp başkanlığı dahil tüm yönetim ve kurul görevleri herhangi bir ek işleme gerek kalmaksızın sona eriyor.

Aynı durum, spor yargı organlarınca verilen uzun süreli veya süresiz hak mahrumiyeti cezaları için de geçerli. Ancak burada da kritik eşik değişmiyor: İddia ya da test sonucu değil, kesinleşmiş karar esas alınıyor.

HAK MAHRUMİYETİ

Tartışmanın üçüncü ayağını TFF Futbol Disiplin Talimatı oluşturuyor. Talimat kapsamında kulüp başkanları, “kulüp yöneticisi” sıfatıyla disiplin hükümlerine tabi.

Uyuşturucu veya yasaklı madde kullanımı; futbolun itibarını zedeleyen ve sportmenliğe aykırı davranışlar arasında değerlendiriliyor. Özellikle olayın kamuoyuna yansıması, adli soruşturma konusu olması ya da kesin tespitlerin bulunması halinde disiplin süreci ağırlaşabiliyor.

Bu çerçevede; hak mahrumiyeti (aylar veya yıllar sürebilen), para cezası, fiilin ağırlığına göre süresiz hak mahrumiyeti gibi yaptırımlar gündeme gelebiliyor.

Nihai karar, PFDK ve itiraz halinde Tahkim Kurulu tarafından veriliyor.

TUTUKLAMA KARARI ÇIKARSA BAŞKANLIĞI DÜŞER Mİ?

Kamuoyunda sıkça dile getirilen bir diğer soru ise tutuklama ihtimali. Hukuki açıdan tutuklama bir koruma tedbiri, mahkumiyet ise suçun kesinleşmiş hali olarak kabul ediliyor.

7405 sayılı Kanun’a göre yalnızca tutuklanmak, başkanlığın otomatik olarak sona ermesine yol açmıyor. Kulüp tüzüğünde bu yönde açık bir düzenleme bulunmadığı sürece başkanlık sıfatı hukuken devam ediyor.

Ancak TFF tarafından verilebilecek bir hak mahrumiyeti cezası, başkanın fiilen görev yapmasını imkansız hale getirebilir. Bu durumda görev resmen düşmese bile yetkilerin kullanımı pratikte askıya alınmış oluyor.