Beyaz Adam'ın acı taşıdığı Afrika'ya Anadolu'dan taşan bir merhamet hikayesi: Turkana

‘İyilik Yürek İster’, ‘İyiliğin Yolunda Uzaklar Yakın’ kitaplarıyla tanınan seyyah ve iyilik gönüllüsü Hacı İbrahim Mutlu’nun yeni kitabı ‘Turkana’ okuyucuyla buluştu. Hayat yolculuğunu Horasan erenlerinin bin yıllık ayak izinde sürdüren yazarın son kitabı, merkezine yine iyilik olgusunu alarak, modern, kapitalist dünyanın sömürgeciliğe dayalı ‘iyilik’ eylemine karşı Anadolu coğrafyasından sağlam bir bakış açısı sunuyor.

Kitabıyla ilgili “Beyaz Adam, Kara Afrika’ya hep acı ve gözyaşı taşımıştı şimdiye kadar. Kendilerini Hz. İbrahim’e nispet eden Turkana kabilesine sadece iyilik amacıyla Türkiye’den giden bu fedakar Anadolu insanlarına da ilk anda tedirginlik ve korkudan doğan bir tepki gösterildi. Fakat onların, almak için değil, vermek için geldiklerini anladıklarında aralarında müthiş bir dostluk ve güven oluştu. Çünkü bu yiğit insanlar onlara sadece maddi ve sağlık yardımı yapmadılar, belki de ondan daha önemlisi özgürlüğün, milliliğin ve kardeşliğin önemini anlattılar” ifadelerini kullanan yazar Mutlu, kitabında yer verdiği iyilik gönüllülerinin özgür Afrika’nın unutulmaz öncüleri olduğunun altını çiziyor.

ANADOLU (HORASAN) ERENLERİ KİMDİR ?

Türkiye’deki Anadolu Erenleri yahut Horasan Erenleri tabiri, halk arasında ulu zatlar için kullanılıyor. Anadolu’da hemen hemen  her köyde, kasabada ve hatta dağ başlarında bulunan ve ‘eren’ tabir edilen kişilere ait türbe, yatır veya evliya mezarları yer alıyor. Bunların hepsinin de birbirinden farklı hikâyeleri bulunsa da hepsinin ortak bir noktası bu yatırlardakilerin yani erenlerin adları (Anadolu) Horasan Ereni olması.

Erenler, Selçuklu dönemindeki uç beylikleri ve Osmanlılar diğer Müslüman Türk toplumları ve devletleri ile sıkı ilişkiler kurmalarıyla biliniyor. İslam coğrafyasının her yanından ve her meslek ve meşrepten Müslümanın uğrak yeri olan Anadolu coğrafyasında oluşan yoğun bir göç dalgasında yer alan idealist insanlar arasında yer alan tüccar, zanaatkar, esnaf ve ulema gibi grupların ortaya çıkardığı Erenler, Semerkant, Buhara, İran ve Kırım medreselerinden yetişen alimleri, Selçuklu ve İlhanlıların bürokrat ailelerini, kanaat önderlerini ve dervişleri de kapsıyor. Ahmet Yesevi’nin rahle-i tedrisinden geçen Erenler, cesaret, cömertlik, ilim ve merhamet timsali olarak biliniyor.

AFRİKA ERENLERİ

Osmanlı’nın yaklaşık 400 yıl süren Kuzey Afrika egemenliği sırasında Güney Afrika’ya da elçiler yolladığı ve bu topraklarda inşadan iyilik hareketine birçok iz bıraktığı biliniyor. Özellikle son 15-20 yıldır ise Anadolu’dan Afrika’nın en ücra köylerine, tepelerine, çöllerine kadarAnadolu’nun cömertliği, vefası, vicdanı, şefkati, merhameti yeniden taşınıyor.

Afrika erenlerinin iyilik hareketinde köklü geçmişlerinden aldıkları mirasla günümüzde gerçekleştirdiği çalışmalar, emperyalist ve misyonerlik prangaları altında olan Afrika coğrafyasına cesaret ve umut oluyor.