Einstein'ı bir kez daha haklı çıktı!

Einstein, bilim dünyasında çığır açan Genel Görelelik Kuramının temellerini ilk olarak 1905 yılında Özel Görelelik Kuramı ile atmıştı. Özel görelilik kuramı sezgisel olarak anlaşılamayacak, yalnızca deneysel olarak kanıtlanabilecek bir kavramdır. Bunu basit bir örnekle açıklayalım:

Örneğin bir A aracı düşünelim 100 km/saat hızla gidiyor olsun. Onun arkasından 20 km/saat hızla gelen B aracı düşünelim. B aracından bakan gözlemce sanki hareket etmiyormuş gibi hissedecek A aracını 80 km/saat hızla gidiyormuş gibi görecektir. Ya da A aracının hızına çıkarsa onu yavaşlamış ve en nihayetinde durmuş olarak görecektir. Ancak bu durum ışık hızı için geçerli değildir. Işığın hızı gözlemciden bağımsızdır ve her zaman aynıdır.

Erivan Devlet Üniversitesi’nden bilim adamları Vahe Gurzadyan ve Amur Margaryan, Avrupa Sinkrotron Radyasyon Merkezi’nde ışığın hızına ilişkin yapılan iki deneyi incelemişler. İlk deneyde fotonun hızı hareketli bir pencereden ölçülmüş. Yüksek hızlı elektronlara ateşlenen lazer demetinden yansıyan fotonların hızı bir detektör yardımıyla elektronlar referans alınarak ölçülmüş. Bu deneyi arabada giderken farlarımızdan çıkan ışığın hızını ölçmekle özdeşleştirebiliriz.

Diğer deneyde ise ışığın hızı sabit bir pencereden ölçülmüş. Deneyde eta mezonu iki adet fotona ayrılmış ve sabit olan mezonun perspektifinden ışığın hızı ölçülmüş. Bu deneyi de hareketsiz arabanın farlarından çıkan ışığın hızını ölçmeye benzetebiliriz. Deneylerde referans alınan elektronların çok yüksek hızda olması, ışık hızları arasında olası farkları belirlemeye imkân tanıyacak nitelikte. Kısacası, deneyleri araba gibi yavaş bir cisim üzerinde gerçekleştirmek mümkün değil. Bu açından deney, referans aldığı yüksek hızlı elektronlar nedeniyle bir ilki temsil ediyor.

Gurzadyan her iki deneyin de çok hassas ölçekte ve büyük dikkatle gerçekleştirildiğini, netice olarak ölçülen ışık hızları arasındaki farkın yedi trilyonda birden daha az olduğunu gördüklerini, kısacası ışığın hızının ölçülen cisimden bağımsız olduğunun net ve kati suretle ortaya konduğunu, kısacası Einstein’ın bir kez daha haklı çıktığını belirtiyor