Türkiye’nin yakın siyasi tarihinde müzmin muhalefet olmaktan bir türlü kurtulamayan ve galiba bu durumu özümseyen  CHP’nin genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu gittiği yerde ve yaptığı her mitingte başkanlık sisteminin tek adamlık olduğunu, tek adamlığın da ikinci adamlara asla müsaade etmediğini söylüyor. İnşallah bu dediğine inanmıyor sadece seçim malzemesi olarak kullanıyordur. Yoksa ana muhalefet partisinin genel başkanının tarih ve anlayış düzeyi bakımından bize sadece şunu söyletir;

Eyvah eyvah…

Diyor ki;

Eğer 16 Nisan’da “Evet” çıkar ve sistem değişir Cunhurbaşkanlığı şeklindeki başkanlık sistemi geçerse Başbakan Binali Yıldırım’ın işsiz kalacağı kendisinin biraz da başbakana rağmen başbakanın hakkını savunarak işsiz kalmaması için çalıştığını biraz da mizah yaparak tekrar etmektedir.

Herşeye eyvallah ama ortada kocaman bir problem var. ne mi? o gayet basit. Tarihimizde ikinci adamların daima birinci adamların gölgesinde kalıp kaybolduğunu ve silinip gittiklerini söyleyen Kemal Kılıçdaroğlu tarih bilmiyor. Hem de hiç bilmiyor. Tarihimizde birinci adamları geçen ikinci adamların varlığından, birinci adamları daima doğru yönlendiren ikinci adamların olduğundan ve tarihin, başarılı ikinci adamları birinci adamlar gibi üstüne bastıra bastıra anlattığından hiç haberi yok. Tarih bize başarılı birinci adamların arkalarındaki ikinci adamları hep kahraman ve taşıyıcı olarak aktarmıştır. Üzülerek ifade etmeliyim ki;

Chp Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ve onun danışmanları tarihi hiç bilmiyor. Bu durum sadece CHP’lilerin değil bütün Türkiye’nin problemi. Zira, akıllı muhalefet iktidarı yanlış yapmaktan korur ama memleketimizde bu durum maalesef böyle olmadı olmuyor.

Hadi bakalım Kılıçdaroğlu otur şöyle yamacıma sana kahraman ikinci adamlardan, birinci adamların gölgesinde kaybolmayan ikinci adamlardan bahsedeyim;

Anadolu’nun kapısını biz Müslümanlara açan ve Anadolu’yu İslam beldesi yapan büyük mücahid Sultan Alparslan’ın veziri yani devletin 2. Adamı Nizamül Mülk sultanın en büyük destekçisi ve her alanda danışmansıydı. En zor anlarda verdiği fikirlerle Sultan Alparslan’a destek oldu, baston oldu.

Osmanlı Devletinin kurucusu  olan Osman Gazi’nin kendisine kurulan tüm tuzakları önceden öğrenen ve Osman Gazi’yi kurtaran eski Romalı tekfur Köse Mihal olmasaydı belki de Osman Gazi şehit olacak, ismi de tarih kitapları arasında silik bir halde kalacaktı.

2. adamlığı hakkıyla yerine getiren ve Sultan Mehmed Han’ın tarihe mâl olan Fatih ünvanını almasında en mühim payeyi kendisine vermemiz gereken Zağanos Mehmed Paşa olmasaydı belki de yaşlı vezirlerin kışkırtmasıyla İstanbul çevresindeki sarma harekatını kaldırmak ve Edirne’ye geri dönmek isteyen Askeri isyan sonuç bulacak ve fetih olmadan Osmanlı ordusu tam bir hezimet halinde geri dönecekti.

1523 ile 1536 seneleri arasında 13 sene Kanuni gibi bir cihan hükümdarına nâmağlup bir kumandana 2. Adamlık yani sadrazamlık yapan ve yükselme döneminin Osmanlı’sında Avrupa ve dış siyasetin ana ilkelerini belirleyen ve belki de devleti bir cihan hakimi haline getiren dev 2. Adam Pargalı İbrahim Paşasız Kanuni eksik kalmayacak mıydı?

Hakkıyla ve bileği ile 2. Adamlığı doğru, dosdoğru yerine getiren ve çok celalli ve belki de biraz huysuz olan Yavuz Sultan Selim’in Hasan Can’ı olmasaydı nasıl bir tarih karşımızda olacaktı?

Sonuna kadar ikinci adam olmayı başarabilmiş ve azmi ile, ufku ile, vizyonu ile, dirayeti ile, imanı ile birinci adama can suyu olmayı başarmış olan ikinci adamlardan;

Tarık Bin Ziyad olmasaydı Musa Bin Nusayr,

Hacı Murad olmasaydı Şeyh Şamil,

Köprülü Mehmed Paşa olmasaydı ömrünü avlanmakta ve başkent İstanbul’un dışında geçiren Sultan 4. Mehmed,

1579’da ölümüyle koca devleti duraklama dönemine sokan Sokollu Mehmed Paşa olmasaydı Sultan 2. Selim ya da 3. Murad,

 Kabakçı Mustafa İsyanına müdahale edip bütün şer planları yerle bir eden Alemdar Mustafa Paşa olmasaydı Sultan2. Mahmud acaba tarihte yazdığı gibi kuvvetli ve dirayetli olabililirler miydi?