Gündeme Ayşe Arman inanılmaz bir şekilde damgasını vurdu.

Küllenmiş unutulmaya yüz tutan "içimizdeki sancıyı" bir kez daha yüzümüze şamar gibi indirerek hemde.

Kabul edelim ya da etmeyelim gazeteciliğin felsefesinden bakılınca ciddi bir başarı.

Kendi penceremden “düşünülmeyeni yapma cesareti”...

Kıskanılan ve keşke diyen çok kişi var gazetecilerin arasında.

Öncelikle...

Soyunup, cesaretli pozlarla ile kendinden konuşturan, daha sonra ise Fatih Çarşamba’ya mini etekle giren o yapıyı eleştirenler, Nişantaşı’nın tesettürlüsüne de tepki koymuşlardı.

Hele otelde “Haşema” giyen Arman’ın yaptıklarını eleştiren. Okuyucu, yorumcu izleyici ve yazar…

Kaç kişi fikir beyan etmedi ki bu konuda.

Gündem olabilmek gündeme ismini yazdırmaktan öte gitmeyen bir hareket olarak mı kaldı dersiniz?

Hayır bence aksine toplumun kanayan en önemli yarası yine önümüze geldi ve biz yine çaresiz seyrediyoruz.

Ayşe Arman bundan sonra ne yapmalı peki?

Öncelikli olarak "çıplaklar kampı’na" gidip oradaki izlenimini ve orada yaşananların değerlendirilmesini bizimle paylaşma cesaretini gösterebilmeli değil mi?

Medeni cesareti Çarşamba’nın mütedeyyin halkını taciz ve onların saldırganlığını bekleme trendinin ötesine geçmesine katkı sağlamak gerekmiyor mu?

Çarşamba'da mini eteği, Nişantaşı'nda türbanı tartışma platformuna yeniden getiren Arman bakalım çıplaklak kampına girip Türkiye'nin tartışmasına buraları açabilecek mi?

Her geçen gün toplumun dezenformasyona uğrayan değerlerine yeni bir imaj katabilecek mi?

Yoksa ben bunları yaparım arkadaş onu da yapmaktan geri kalmam mı diyecek medeni cesareti bulamayacak?

Gündemin önemli ablası Ayşe Arman.

Mesleki refleksim ona unutulmaya yüz tuttuğu bir anda “çıplaklar kampı” ziyareti tavsiyesi olacak.

Tabi bu kadarını yapacak cesareti sahip mi onu bilemem.

Karar senin...

Gazetecilik başarını objektiflik çizgisine getirip şovdan uzak bir şekilde bir üniversite kampüsü önünde de taçlandırması gerekiyor.

Yolu düşerse bir üniversite kapısından mutlaka tesettürlü kıyafetle içeriye girmeye çalış.

Önce güvenlik kapısını aşmayı dene hani olurda  hedef şaşarsa ve içeriye kadar girebilirsen sonra da sınıfında sana öcü gibi bakan hocaların halini yaz olur mu?

Bu arada Kemal Alemdaroğlu'nun da yöneticisi olduğunu düşün o üniversitenin.

Nur Serter’in ikna odalarında oluşturduğu "travmaları".

Bunların hepsi sana çok uzak…

Sen Çarşamba’da bir yol geçişi şovunu, Nişantaşı’daki başörtüsü turunu “öteki” mantığında verirsen bu memleketi daha çok bölmeye yönelirsin.

Ötekileştirmeden sahip çıksaydın ve memleketimin değeri diyebilseydin keşke.

Sen ötekileştirerek gündeme oturdun…

Biz öteden seyrettik seni.

Asıl ötekiler ise “çıplaklar kampında” bakalım onların utanmazlıklarını ne zaman topluma empoze edeceksin?

Ayhan Kıskaç

ayhan.kiskac@hotmail.com