Sessiz yığınların sesi deniyor O’na.

Meydanlarda gürül gürül çağlardı çağlamasına ya bu gün sancılı bir dönemin geçiş sürecinin içerisinde buldu kendisini.

Ak Parti’nin 2011 sürecine girişindeki sancıları yazarken “içimdeki birilerinin memnun kalmayacak sıkıntısının” biran önce giderilmesi gerektiğini de düşünüyorum.

Ergenekon dönüm noktasında...HSYK bile artık taraf olma cihetinde ve  top yekün bir savaşın önemli tarafında adeta.

Her şey erken bir seçim için rota belirleme ve ortamı germeden ibaret.

Aslında Ak Parti’nin de önemli dönüm noktası sınavı başladı. Kabullenilsin yada reddedilsin bu sınav onlar için çetin yolların da habercisi.

Ak Parti’nin kısacık zamanda aldığı başarılar üniversitelerde tez konusu, akademisyenler tarafından ders konusu olarak işlenmedi mi geçmişte?

Ve Türkiye’nin belası “Ergenekon Davası” için en ciddi süreçlerden birisi bu iktidar zamanında başlatılmadı mı?

Ak Parti sistemin içerisinde “muhafazakar demokratlığını”  bugün yavaş yavaş kaybediyor.

Misyon kaybedilince de sıkıntı kendini hissettiriyor.

Recep Tayyip Erdoğan’ı güç yapan misyon parti teşkilatları tarafından destek almayınca parti içerisinde enerji yavaş yavaş kendini tüketme sürecine girdi. 

Doğum sancıları hızlı bir şekilde atlatıldığı gibi şimdi parti farklı bir hastalığın içerisine götürülüp “vebalı” hale getirilmek isteniyor.

Asıl olan Recep Tayyip Erdoğan’ın etrafındaki kurmaylarının arazide güçlü bir çalışma yapması gerektiği değil midir?

Dengir Mir Mehmet Fırat Genel Başkan Yardımcılığından istirahate geçtiği günden bu yana parti içerisinde Başbakan’a ciddi anlamda destek olan kurmay çıktı mı?

Kurmaylardan kamuoyuna yönelik ciddi açıklamalar gelmeyince lider sürekli açıklama yapma ihtiyacı hissetmedi mi?

Erdoğan tek başına tüm saldırılara hedef olduğu gibi, açılan cephelerde de savaşının sürekliliğini de korumayı başardı bir başına.

Kime rağmen?

Parti içerisinde kendisine destek vermeden bekleyen kurmaylarına….

Artık Erdoğan “yorgun lider” sinyallerini veriyor. Yoruluyor çünkü yaşı, tek kişi tarafından yapılamayacak olan bu kadar yoğun tempoya müsade etmiyor.

Kurmayları ise; ciddi anlamda alttan lidere destek sağlayıp O’nun hareket alanını rahatlatmıyor.

Daha önce de yazdım, hatırlattım kongreler ciddi sancılı geçiyor.

Genel merkezin aday desteklediği yerlerde bile sancılı süreçler yaşandı. Bazı iller ise sessiz sedasız kayıp hanesine yazıldı.

Kazananlar elbette teşkilatın içerisinden gelen insanlardı.

Düşünün Konya, Trabzon, Yozgat gibi iller genel merkezin desteklediği adayların dışında insanları tercih ederek parti yönetimine “mesajını” vermiş oldu.

Bu mesajlardan ne anlaşıldı? Kimler gerekeni aldı orası bilinmez ama birileri Başbakan Erdoğan’ı hala yanlış bilgilendirip, doğru yolun dışına çıkarmaya çalışıyor.

Erdoğan Ergenekon cephesinin gedikli kitlesi ile çarpışırken birde HSYK'yı buldu karşısında.

HSYK’nın hükümete ve Adalet Bakanı’na karşı başlatmış olduğu bu hareketin nereye varacağı ve gündemi ne kadar işgal edeceği şimdilik bilinmiyor ama...

Erdoğan’ın bu kadar işin arasında birde tek tek partinin kongreleri ile ilgilenmesi ise “olmaz işlerin” arasında.

Cephelere ek olarak partiyi ayakta tutma çabası çok yoruyor O'nu. Buna rağmen üzerindeki yükü ciddi anlamda paylaşmak için özel çaba sarfeden birileri de yok.

Cephelerin derinliğinde  liderin “dalkavuklar” diye tabir ettiği insanlara çok dikkat etmesi gerektiğinin altını çizerek 2011’e dair şunları belirtmenin bu ülkenin faydasına olacağı kanaatindeyim:

Erdoğan'ın çevresine kümelenmiş ama lidersiz bir “anlam” ifade etmeyen kalabalıkların ülkede seçim kaderini değiştirmediğini hepimiz biliyoruz.

Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliğinin ve karizmasının tartışılmazlığını bildiğim ve inandığım kadar partinin içerisinde ciddi bir sıkıntı olduğunu da belirtmek gerekli artık.

Kongreler yapılıyor ve genel merkez bu süreç içerisinde kendisine yakın bulduğu birisini destekleyerek adayını kamuoyu ile paylaşıyor. Bundan daha doğal olan bir sonuç olmadığını da altını çizeyim.

Adaylar elbette çıkacak ve yarış olacak. Yarışın kazananı da elbette bir kişi olacağına göre rakiplerden birisi ayakta kalacak.

Kongre sürecinde bazı adayların çıkışına gösterilen tepkiler Türkiye’nin birçok yerinde karşı duruş hareketleri başlattı bir anlamda.

Elbette genel merkezin adayını desteklemesi ve O’nun kazanması için çaba sarf etmesi kadar doğal birşey olamaz. Ama rakip adayların da baskı unsurları ile sindirilmesine gerek görülmeden.

Demokrasinin kuralı olmalı bir anlamda yarış. Ama bu yarışlarda sergilenen baskı sonunda derin yaralar oluştu parti içerisinde.

Parti içerisinde alt kadrolar genel merkez korkularını yaşamaya başladı. Ekime kadar yapılması planlanan genel merkez kongresinde isimlerini özellikle şimdi açıklamayacağım bazı değişiklikler bir ölçüde alt kadroların da rahatlamasına neden olacak.

Değişeceğini öğrendiğim ve ileriki yazılarımda ismini kamuoyu ile paylaşacağım bazı isimlerin partiye ivme getireceğinin de altını çizmek istiyorum.

Bir kopuş, bir rehavet, benden başka alternatif yok düşüncesi ise partinin önündeki en büyük engel.

Kısa bir geçişten sonra birileri Başbakan Erdoğan’a iletsin diye başladığım ana konuya gelelim:

Dün sokaklarda, berberde, okul önlerinde toplanan, size canı gönülden inanan coşkularını sizinle paylaşmak için saatlerce bekleyerek gösteren kalabalıklara lütfen bakın neredeler?

Kahvede köylü Memet Amca size televizyonda izlerken gösterdiği heyecanı şimdi gösteriyor mu?

Fatma Teyze mitinglerinize gelmek için kilometrelerce mesafeden kalkıp yorulmayı göze almıyor artık.

Eskiden bayraklarınızı gönüllü asan o kalabalık gençlik şimdi ancak para alınca gidip afişleme, bayraklama yapıyor.

Gönüllü ordusu kaybediliyor…

Partinin kapısında yatan aç susuz koca bir günü geçiren ve defalarca kez şahit olduğum o partililer artık eski coşkusundan uzak.

Eskiyle yeniyi kıyaslayıp neden beni böylesine coşkulu ortamlarda karşılayan o kalabalıklar aynı havayı vermiyor sezisine kapıldınız mı bilmiyorum ama...

Dün belediyelerde baş tacı edilen vatandaşlar artık bıkkın eski tip memurlara teslim edilmeye başlandı.

Esenler’de M Teyfik Göksu, Pendik’te Salih Kenan Şahin, Sultangazi Cahit Altunay’ın dışında kaç belediye başkanı vatandaşa canı gönülden kucak açıyor dersiniz?

Sizin taksi duraklarında içtiğiniz çayları bu saydığım isimlerin dışında kaç isim yapıyor?

Vatandaşın hafızası şimdi not ediyor.

2011 çok yakın ve önemli ise…Ergenekon davasının devam etmesi de o kadar önemli.

Ak Parti bu süreci sonuna kadar götürmeli... Ama sandıkta size oy vermek için “1994 misyonunu” geri gelmeli.