Sevgili darbeci, cuntacı ve postalperest arkadaşlar! Biliyorum alışık değilsiniz böyle durumlara. Ne de olsa bugüne kadar askerler kim hangi göreve gelecek kendi aralarında karar verirlerdi. Başbakanlar ve cumhurbaşkanları noter gibi sadece önlerine gelen belgeleri imzalardı. Özal’ı hariç tutalım tabii!

Sizin aklınıza göre teamüller varmış! Yani sizin teamül yorumunuzu şöyle anlamalıyız: Asker kimi isterse onu seçer, başbakan buna karışamaz.

Bak sevgili askersever kardeşim. Çok söylendi, hep söylendi, bir de ben söyleyeyim. Parlamenter sistemde askerler savunma bakanlığına, Genelkurmay Başkanı da Başbakana bağlıdır. Normal bir demokraside askerin su işleri müdürlüğünde çalışanlarından hiçbir farkı yoktur. Bildiğin devlet memurudur. Daha ötesi değildir. Atanmıştır.

Genelkurmay Başkanı bakanlar kurulunun imzasıyla atanır. Senin anlayacağın sivil otoriteye bağlıdır. Kuvvet komutanları da üçlü kararname denilen Başbakan, Milli Savunma Bakanı ve Cumhurbaşkanının imzasıyla atanır. Anladın mı? İnşallah anlamışsındır.

Şimdi Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na kimse atanmadı. Erdoğan’ın o göreve atamayı istediği Atilla Işık istifa etmiş.  Ülkede kriz varmış. Hiçbir şey olmaz, damarlarında militarizm kanı dolaşan kardeşim. Başka bir orgeneral atanır. Başbakan da gönlünde kim varsa onu Genelkurmay Başbakanı olarak atar. Hatta daha da ileri gidip biraz abartayım: İsterse bütün orgeneralleri emekliye sevkeder. Evet, bunu yapma yetkisi var. Senin anlayacağın demokrasilerde yetki hükümetindir, sivil otoritenindir.

Sevgili postalsever arkadaşım, gel sana Özal’ı hatırlatayım. 1987’de Genelkurmay Başkanı Necdet Üruğ YAŞ toplantısından önce kendi isteğiyle emekli ayrıldı. Senin teamülüne göre dönemin Kara Kuvvetleri Komutanı Necdet Öztorun’un Genelkurmay Başkanı olması lazımdı. Ama olmadı. Niye biliyor musun, Özal istemedi. Evet, başbakan Öztorun’la çalışmak istemedi ve Necip Torumtay’ı atadı. Ne oldu? Hiçbir şey. Zaten ne olmasını bekliyordun ki? Cengiz Çandar bugünkü yazısında Öztorun’un 30 Ağustos resepsiyonu için davetiyeler bastırdığını ve Özal’a el altından, “Rezil olacağım. Davetiye bastırdım. Atamamı yapın. Söz, 30 Ağustos’tan sonra istifa edeceğim” diye mesajlar gönderdiğini yazdı. Tabii Turgut Özal aldıramamış.

Şu anda da güçlü bir hükümet var. Bak şu konuda haklısın. Hükümetler yetkisini bilmez ya da farkında olmazsa askerler kafalarına göre takılırlar. Ama o devirler geçti artık. İki tane orgeneral atanmadı diye koskoca Türk ordusuna hiçbir şey olmaz. Böyle bir iddia da bulunmak diğer komutanlara hakarettir.

Ayıca askerlerin harcamaları hiç denetlenmez. Vergi verirsin ama askerler bu kadar parayı kime nereye harcıyor, sormak aklına gelmez. Heronları sormak gelmez. Aktütün baskınını sormak gelmez. 33 erin 1993’te nasıl şehit edildiğini sormak gelmez. Ergenekon’u, Balyoz’u, Kafes Eylem Planı’nı, AKP ve Gülen’i bitirme planlarını sormak gelmez…

Ey aklı militarizm sosuyla bezenmiş dostum. Hoşuna gitse de gitmese de durum bu. Tek yetkili hükümettir. Bu demokrasinin olduğu her yerde böyledir. Mevcut durumu beğenmeyebilirsin, ama sonuçlarına katlanmak zorundasın. Hükümeti beğenmiyorsan, seçimlerde oy vermezsin. Onun dışında hükümete sabretmeye mecbursun.

Haa, illa hükümeti devirmek istiyorsan, darbeden başka çaren yok, ama o da imkansız. Belki 12 Eylül referandumunda hayır çıkar, belki 2011 seçimlerinde CHP-MHP koalisyonu kurulur da, rahatlarsın. Umut et, ne de olsa umut fakirin ekmeği!

Cem Küçük - Haber 7
cemkucuk@gmail.com