13 Kasım cumartesi günü YeniŞafak gazetesinde Ali Bayramoğlu “Ertuğrul Özkök Kim, Etyen Mahcupyan Kim?” başlığıyla harika bir yazdı. Ben de bu yazının başlığını Ali Bayramoğlu’ndan arakladım.

O yazıda Ali Bayramoğlu bu aralar günah çıkartmakla meşgul Ertuğrul Özkök’le birinci sınıf demokrat ve gerçek bir entelektüel olan Etyen Mahçupyan arasında bir kıyaslama yapıyordu. Haliyle darbe şakşakçısı Özkök ve onun temsil ettiği zihniyetle Mahçupyan ve demokratlar arasında ciddi bir fark hemen gün yüzüne çıkıyor. Biz bu zihniyeti özellikle 28 Şubat sürecinde iyi tanıdık.

2007’de Hrant Dink’in katledilmesi ve Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde postalcı ve fişlemeci kafaların zihniyetine şahit olduk. Ergenekon süreci kim demokrat kim değil sorusuna cevap bulmamız için adeta bir turnusol kağıdı oldu.

Bugünlerde medyada Sabah gazetesi yazarı Engin Ardıç’ı yazdığı bir yazıdan ötürü çarmıha germek isteyen kerameti kendinden menkul bazı köşe yazarları ortaya çıktı. Oktay Ekşi’ye karşı Engin Ardıç’ın kellesini istiyorlar. Kusura bakmayın, ama Engin Ardıç’ın kellesini sizin gibi zaptiye bozuntularına vermeyiz. Ardıç haklıdır, değildir; yazısı serttir, yumuşaktır, ona okuyucu ve gazete yönetimi karar verir. Ama şunu hemen belirteyim ki, hiçbirinizin postu Engin Ardıç etmez. Medyadaki Ergenekoncu, yeminli Tayyip Erdoğan ve AK Parti düşmanları ve postalperest köşe yazarlarının hepsini toplasan Engin Ardıç’ın tırnağı etmez. Niye mi? Hemen cevabını vereyim.

Bir kere Engin Ardıç yazılarından biliyoruz ki hayatı dolu dolu yaşayan biridir. Yurtdışına gider, bize Paris’i, Viyana’yı, Atina’yı yazar. Filmleri kalemine dolar. Opera, bale, klasik müzik ilgisi alanındadır. Birkaç dili iyi konuşur. Gerçi postacılar içinde de böyle adamlar var ama onların darbeci ve cuntacı olmak gibi başka büyük günahları var. Kimseye yaranmaya, iltifat etmeye ihtiyacı yoktur. Medyadaki CHP’li amigolar gibi AK Parti’den milletvekili, parti meclisi üyeliği, dış kapının mandalı gibi sıfatları kapmaya heves etmez. Asker yalakası değildir. Bürokratları sevmez. Hayatta kendi ayakları üzerinde duran kim sever ki?

Resmi tarihi sorgular Engin Ardıç. Çok okuduğu için her şeye inanmaz. Kendi patronlarının çıkarlarını Atatürkçülük kisveti altında gizleyenlerden de değildir. Meclisi önemser. En önemlisi ve en çarpıcısı halkı anlamıştır.

Halkın ne istediğini, ruhunu iyi kavramıştır Engin Ardıç. O yüzden yorumları tutarlıdır. 2007’de AK Parti’nin kazanacağını, referandumda çok rahat evet çıkacağını tahmin etmekte zorlanmamıştır. Aklı başında kimse zorlanmadı zaten. Rüyalarında CHP-MHP koalisyonları görenlerin daha çok rüya göreceğini hep söylemiştir.

Kalemi çok kıvraktır. Edebiyatı iyi bildiği yazılarından bellidir. Tatlı tatlı yazar ve kendisini okutur. Dili biraz sivridir, ama kelimeleri yerli yerine koymada üstüne yoktur. Türk basınında onun kadar iyi yazan yazar sayısı bir elin parmaklarını geçmez. Ahmet Kekeç’in dediği gibi birçok köşe yazarı onun paltosundan çıkmıştır.

Velhasıl kelam 2004’ten bu yana nedendir bilinmez yön değiştiren, yön değiştirdikçe Ergenekon’u küçümseyen ve bunun için her türlü gerekli gereksiz delili köşesine taşıyan Cüneyt Ülsever, Ertuğrul Özkök ve onun zihniyeti kaybetmiştir. Zaten kaybetmeye de mahkumdu. Sen kalkacaksın 28 Şubata destek vereceksin, 27 Nisan e-muhtırasını göklere çıkartacaksın, din düşmanlığı yapacaksın, Meclis’i yok sayacaksın, 411 el kaosa kalktı diyeceksin, Hrant Dink’in öldürülmesine neredeyse sevineceksin, Ergenekon’u gazetelerinde, televizyonlarında 2 yıl görmeyeceksin, meşru hükümeti yıkmak için alavereler dalavereler çevireceksin, gazetelerinde halka her türlü aşağılama, kötüleme, küçümsemeyi yapacaksın, sonra da utanmadan kalkıp “Vay arkadaş, bu halk amma da cahilmiş, bizi anlamadı” diyeceksin. Sen halkı hiç anlamaya çalıştın sanki!

O yüzden de elindeki her şeyi yavaş yavaş kaybedeceksin. Çünkü oynadığınız her şey, ortaya attığınız her iddia çürüdü. Halkta geçerliliğiniz sıfır.

Bir zamanlar demokrat alan ama şimdi Ergekenon’u, Kafes Eylem Planı’nı küçümseyen… Hükümete karşı yapılan yargısız hukuk darbelerine ses etmeyen, demokratik rejimlerde icarının hükümette olduğunu görmezden gelen Cüneyt Ülsever ‘in artık bir hükmü yok.

O zaman şu tabloya bir bakın: Özgürlükçü Mehmet Altan mı haklıdır, darbeci Yılmaz Özdil mi? Ali Bayramoğlu mu demokrattır, darbesever  Ertuğrul Özkök mü? Fehmi Koru mu hukuktan yanadır, Ergenokun’u küçümseyen Ahmet Hakan mı? Taraf mı özgürlükçüdür, Cumhuriyet mi?

Bu kadar açık, bu kadar net tabloya bakıp tekrar sorarım size: Siz Engin Ardıç gibi olabilir misiniz? Hiç sanmam. Belki öbür hayatınızda, ruhunuza azıcık demokratlık girerse, belki olabilirsiniz. Ya da kırk fırın ekmek yiyin… Ama o zaman da beyin basmaz.   

Cem Küçük - Haber 7
cemkucuk@gmail.com