Oradakiler, kadın ya da erkek; takıp takıştırmış, en güzel kıyafetini giyip gelmiş olur; su gibi akan içkilerle hoşça vakit geçirir ve bir sonrakinde buluşmak üzere sözleşir ayrılırdı… Bütün bunlar da devlet ciddiyeti adına yapılır, kimseden aykırı bir ses çıkmaz; çıkarmaya cesaret edenlerinki de hemencecik bastırılırdı…

Sonra işler değişti… Oralara gelen ‘farklı' insanların sayısının artmaya başlaması dikkatleri çekti önce… Derken o tür toplantılar eskisi gibi olmamaya başladı. Toplumun diğer fertlerine benzeyen insanlar, normal giysileriyle bile gelebiliyorlardı artık. Değişim sadece bununla kalsa belki katlanılabilirdi belki…  Ama asıl vahimi, içki ikramları da azalıyor ve yavaş yavaş kayboluyordu…

Değişimler sancılı olur tabii… Kimisi, işin nihayet olması gerekene, aslına doğru döndüğünü anlar ve eğer bir şey yapacaksa da sessizce yapmaya çalışırken; kimileri de kendini tutamaz ve herhangi bir temeli olmayan saçma sapan ifadelerle şikayete başlar.

“At gözlüğüne benzer türban. İki kaş, iki göz, bir burun ve ağzı açık. Bir de eli. İlla ki baştan aşağı örtülü başkumandan (Cumhurbaşkanı) eşi Hayrünnisa Hanım'ın elini sıkarken, önünde baştan aşağı kapalı siyahlar giymiş, şişmanlıktan adeta yuvarlanarak yürüyen eşi Emine Hanım; John Kerry ile bir zamanlar dostu olan Obama'nın açıklamalarına aklı takılı...”

Yukardaki satırları, alıntı yapmak bile acıtıcı… Aklı başında bir insan bu satırları, bırakın ülkenin cumhurbaşkanı ve başbakanının eşlerini; herhangi bir hanımı kast ederek bile yazmaz, yazamaz… Tamam, belki öyle hissedebilir ya da düşünebilir. Ama yazamaz, çünkü eğer insanlık diye bir şey varsa, böylesi bir yazıya imza atmamak onun ilk şartlarından birisidir denilse, yeridir…

Yeni yetme bir gazeteci tarafından yazılsa, belki ‘yapmış bir densizlik ve yazı işlerinin de dikkatinden kaçmış herhalde' denilebilecek yukarıdaki satırlar, Cüneyt Arcayürek'e ait. 1928 doğumlu olup, yıllarını gazetecilik ve yazarlık yaparak geçirmiş birisi olan bu kişi, bir dönem de cumhurbaşkanı danışmanlığı yapmış üstelik.

Arcayürek'in yazdıkları, takip edebildiğimiz kadarıyla, sadece belirli bir görüşe mensup insanlardan değil, nerdeyse aklı başında hemen herkesten tepki aldı. Olması gereken de aslında bu idi.

Herhangi bir şekilde beğenmediği ya da kendisine göre tasvip etmediği kıyafetler giyen birilerine hakaret manasına gelecek şeyler söylemek, aklı başında insanların yapacağı işlerden değildir. Ancak anlaşılıyor ki, her nasılsa aklından ve gönlünden geçirdiklerini, bir gazetede bulunan köşesinde yazıya dökmekte beis görmeyecek kadar gözleri dönmüş bir duruma gelmiş Cüneyt Arcayürek.

Yaşını başını almış ve bazen devletin üst düzeyiyle bağlantılı uzun tecrübeleri olmuş birisinin nasıl olup da bunun yapmış olacağı üzerine değişik yorumlarda bulunabilmek mümkün. Ancak, kısaca işaret edilmesi gereken galiba şu: Arcayürek, Devletin artık Millet tarafından idare ediliyor oluşunu ve dolayısıyla kendisini bu millete ait olarak hissetmeyenlerin kenarda kalışlarını hazmedememiş olmalı…

Bu üslup, uzunca bir süre başköşelerinde bulunduğu bu türden davetlere artık gidemiyor oluşunun faturasını kesme gayretini çağrıştırıyor çünkü… Hazımsızlık gidermek için ne kadar çirkin bir yol!..

Netice olarak, Rahmetli Turgut Özal'ın dediği gibi: Alışacaklar!..

Ekrem Kızıltaş - Haber7

ekremkiziltas@gmail.com