Gerçi özellikle de bugünlerde yaşananları ‘kurt dumanlı havayı sever' sözüyle karşılamanın, kurtları olduklarından daha düşük göstermesi ihtimali var… Bazı şeyleri kurtlar bile yapmaz çünkü.

İşadamları, bakan çocukları, bir belediye başkanı ve başka bazı isimlerin gözaltına alınmaları ile başlatılan son operasyon, Türkiye gündeminin kaçınılmaz olarak ilk sırasına oturdu. Nerdeyse bütün yayın organlarının en önemli konusu bu.

Bir kesime göre, gözaltına alınan isimler kesin olarak suçlu. Bu konuya o kadar inanmışlar ki, kendilerine sızdırılan her türlü malzemeyi herhangi bir tereddüde gerek duymadan, suçluluk delilleri olarak sunmaktan kaçınmıyorlar.

Aksi ispat edilene kadar herkesim masum olduğu gerçeğini çok iyi biliyor olmalarına rağmen.

Her şeyi herkesten çok daha iyi bildiklerine; dolayısıyla da ,her şeyi herkesten çok daha iyi yapabileceklerine inanmış/inandırılmış bu kesim, kendilerine karşı olarak kabul ettiklerinin, ‘eğer bir yolsuzluk ya da rüşvet varsa; kim olursa olsun bunlarla alakalı olarak gereken her şey tabii ki yapılmalıdır, ama…' diye başlayan cümlelerine ciddi şekilde antipati duyuyorlar...

Oysa, konunun yargı safhasına getirilmesi ve hakikaten ortada suç varsa, bu suçları işleyenlerini mutlaka cezalandırılması gerektiği hususunda kimsenin itirazı yok.

‘Ama' ile başlatılan cümlelerde, gelişmelerin hakikaten garip taraflarına ve konunun rüşvet ve yolsuzluk meselesinden çok, bambaşka hedeflere ulaşılabilmek için atılmış adımlar olabileceğine dikkat çekiliyor.

Ve bu yöndeki kanaatlerin vehimden ibaret olmadığını ispatlayan veriler de mevcut. İsrail'i ve ABD'de bulunan İsrail yanlısı kuruluşları rahatsız ettiği bilinen bir kamu bankasının hedef alınması, bunlardan sadece birisi.  

‘Ama'lı cümlelerden sonra dile getirilen başka itirazlar da var. Ama, 16 ay önce başlatıldığı söylenen teknik takibin ve açılan dosyaların niçin herkesten gizlendiği ve bildirilmesi gereken amirlere bildirilmediği; takip süresi altı ay önce bitmiş dosyalar için bu zamana kadar beklenmesine neden gerek duyulduğu; birbirinden tamamen farklı üç ayrı dosya için neden aynı anda harekete geçildiği gibisinden konular da, kesinlikle dile getirilmemesi gereken hususlar onlara göre. Çünkü bunlara karşı verebilecek cevapları yok.

Ayın şekilde, gözaltılar için harekete geçen polislerin de benzer şekilde davranarak, neden hemen her aşamada mevzuatın ve teamüllerin dışında bir yol izledikleri de, cevabı olmayan sorulardan.

Konu ile alakalı temel soru şu: Hakikaten çok önemli iddiaların dile getirildiği bir operasyon için düğmeye basarken, amirlerini ve üstlerini haberdar etmedikleri anlaşılan emniyetten ve yargıdan bazı isimlerin kesinlikle doğru olanı yapmış olduklarına dair kesin inanç, herkes tarafından paylaşılmak zorunda mıdır?.. Bir kesimin kesinlikle güvendiği anlaşılan bu isimlere, mevcut mevzuatın ve teamüllerin dışında davranabilme imkanı verdiği düşünülen imtiyazın kaynağı nedir?..

Birim amirlerini, müdürlerini, il emniyet müdürünü, il valisini, bakanı hatta Başbakan'ı yok sayıp, önemli isimleri gözaltına alabilmek, filmlerde olsa normal karşılanabilir belki. Ama, gerçek hayatta oldukça garip bir durum.  Gerçekten bir suç varsa, kendilerinden başkasının bu işe vaziyet etmeyeceğine inanıyor olmaları, ayrı bir garabet.

Gözlerini iyice kararttıkları için, meselenin aslında ne kadar büyük olduğunu, işin içine uluslar arası bazı hesapların da karıştığını ve takındıkları tavrın kendilerine ne kadar zarar vereceğini anlayamıyor birileri. Bu sebeple olsa gerek, herhangi bir şahsa İtalya'ya gidebilmesi için vize alınmasına yardım etmesi karşılığında bir bakanın 500.000 dolar rüşvet aldığını bile yazabiliyorlar mesela. Bu paranın beşte birini getirmeye söz verenlere birçok ülkenin vatandaşlık bile verdiğini bilmezlikten gelerek… Sonra da, içinde elbise de olduğu söylenen kağıttan yapılmış bir elbise çantasına, bu 500.000 doları yerleştirmekte bir beis görmüyorlar... Ayakkabı kutularına sığdırılan milyon dolarlar, ayrı bir alem…

‘Görelim Mevla neyler, neylerse güzel eyler'…

Ekrem Kızıltaş - Haber7

ekremkiziltas@gmail.com