Durum bu, oysa İstanbul Başsavcısı'nın şu sözleri, mevzuatın buna müsait olmadığını ortaya koyuyor: ‘Başsavcıların savcılar üzerinde denetim yetkisi vardır. Bu, yasada böyle yazılmıştır. Soruşturmaları başsavcılar başlatır ya da yetki verdiği vekiller ve cumhuriyet savcıları yaparlar. Başsavcılığımız 200 kadar savcıyı bünyesinde barındırıyor, bu 200 savcı rastgele kendi kendine ne soruşturma başlatır ne de bitirir.'

Başsavcı böyle söylese de; özellikle son zamanlarda işlerin böyle yürümediği anlaşılıyor. Görevlendirilmediği bir soruşturma başlatan ve tam da son aşamada olayı Başsavcı'ya aktarıp; önemine binaen ‘konunun tekrar değerlendirilmesi' talebi ile karşılaşan ve sonrasındaki gelişmeler üzerine dosyadan el çektirilen bir savcının açıklamaları daha doğrusu iddiaları, gündemin en önemli maddelerinden birisi.

Savcı, “bir Cumhuriyet Savcısı olarak soruşturma yapmam engellenmiştir” diyor. Başsavcı ise, hazırlık süreci ile ilgili hukuki eksiklikler bir yana, dosyanın eksikliklerle malul olduğunu, TMK'de öngörülmeyen hususlar içermesine rağmen buna göre takibat yapılmak istendiğinin altını çizerek, engelleme değil tekemmül çabasında olduklarını, ancak savcının her nedense acele davranarak yetkisini aşan işler yaptığına işaret ediyor.

Konunun bir tarafı, mevzuatın daracık dehlizlerinde dolaşmayı gerekli kılıyor ve bu tabii ki hukuk uzmanlarının işi. Hukuk uzmanı olmadığımıza göre, sadece ilk bakışta göze çarpan duruma işaret etmekle yetinelim. Bir başsavcı, başsavcı vekilleri ve 200 civarında savcıya sahip olan İstanbul adli mekanizmasında, kimsenin haberdar olmadığı ve son aşamaya getirdiği bir dosyaya, başka savcıların da müdahil olmasından rahatsız bir savcı söz konusu.

Başsavcının ve vekilinin ‘konunun yeniden ve dikkatle değerlendirilmesi' talebinin dikkate alınmaması, dosyanın mevcut haliyle işleme konulması için emniyete  gönderilmesi, emniyet yetkililerinin bu talebe uymamaları, işin diğer tarafı…

Kamuoyuna intikal ettikten hemen sonra gündemin ilk sıralarına tırmanan konu; AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Mustafa Şentop'un değerlendirmesi ile, HSYK'nın ‘korsan' açıklaması ile iyice alevlenmiş olarak, tartışma programlarının gözdesi oldu.

Ve işte tam da bundan sonra, Türkiye'de herhangi bir konunun adil ve hakkaniyetli bir şekilde tartışılmasının ne kadar zor olduğu, bir kez daha ortaya çıktı.

İkinci dalga olarak isimlendirilen ve birçok ünlü ismi kapsadığı rivayet edilen soruşturmanın hedef aldığı isimlerin -muhatapları ve konuyu her ne kadar bilmiyor olsalar da-,  mutlaka suçlu olduğu düşüncesinde olanlar, savcının yanında yerlerini aldılar.

Savcının mevzuat ve teamüller açısından yetkisini aşıp aşmadığının, nerdeyse kimsenin umurunda bile olmaması, tartışmaların belki de en dikkat çekici tarafı.

Objektif olması beklenen isimlerin söyledikleri bile şu mealdeydi: Madem ki bir soruşturma başlatılacak, başlasın. Sonunda nasıl olsa adalet tecelli eder…

Rüşvet ve yolsuzluk soruşturması adı altında başlatılan ve arka planı ile ilgili ciddi şekilde şüpheler duyulan bir operasyonun devamı olduğu anlaşılan bu yeni adımın da ciddi mağdurlar doğuracağı gerçeğini es geçsek bile, hukukla ilgilenen hemen herkesin bildiği ve yeri geldiğinde sıklıkla tekrarladığı ‘usul esastan önce gelir' sözü, nedense görmezden gelinip ihmal edildi yani…

Bir savcının; Başsavcı'yı, başsavcı vekilini ve diğer savcıları da yok sayarak başlatmaya çalıştığı bir soruşturmaya gözü kapalı ‘evet' diyenler, yargı sistemi içerisinde bu savcıdan başka güvenilir kimse olmadığını söylemeye çalışır gibiler sanki…

Yargıya güven; bir bütün olarak yargı sistemine güven manasına gelir. Ve bu sistemin işleyişi ile en önemli prensiplerden birisi de, ‘usulün esastan önce geldiği'dir… Nelerin, kimler tarafından, nasıl yapılacağının tartışılmaz bir şekilde belli olması, yani…

İşler bizim istediğimiz gibi gidiyorsa, usulü es geçebiliriz diyenler, hukukun herkese gerekli olduğunu unutmamalıdır…

Ekrem Kızıltaş - Haber7

ekremkiziltas@gmail.com