Diyarbakır'daki Bayrak indirme olayı da böyle. Çocuk ya da değil, maskeli bir kişi her Diyarbakır 2'inci Hava Kuvvet Komutanlığı'nın kapılarından birisinin önündeki göndere tırmanıp, bayrağımızı indiriyor... Tam da şuyuu vukuundan beter dedikleri cinsten bir olay. Çünkü böyle bir şeyin olmaması gerekir.
Olmaması gerekir, çünkü olayın sahibi yok. Daha doğrusu var tabii ki, ama yok. Tıpkı fail gibi; onlar da maskeli, daha doğrusu görünmez... Yani korkak, pısırık, cesaretsiz...
Meselenin Bulanık suda balık avlama gayreti olduğu açık. Aklı başında herkes ve bu arada İmralı bile 'provokasyon' diyor zaten. Kendisini hemen her fırsatta taraf olarak gösterme derdinde olan siyasetçiler de aynı kanaatte. 'Provokasyon' diyor onlar da, ama bunu söylerken bile, altında ezildikleri vesayetin utancıyla olsa gerek, rol kapabilme endişesiyle, ne manaya geldiğini kendilerinin de bilmediği gereksiz sözler de ediyorlar... 
Bahis konusu olan Türkiye Cumhuriyeti'nin bayrağı. O bayrağın ifade ettiği manayı korumak uğruna  şehit olanların torunlarıyız hepimiz. Son dönemde engellenmeye çalışılan çabalar da, o bayrak altında hep beraber huzur ve istikrar içinde yaşamayı temin edebilmek için...
CHP ve MHP, 'olayı nasıl AK Parti'nin aleyhine kullanabiliriz' şeklinde özetlenebilecek klasik modda. En dikkat çekici olan da, Hakkari'deki mitinginde bir tane bile bayrak sallandıramamış CHP'nin lideri tarafından söylenen hamaset dolu sözler. Herkesi kendisi gibi unutkan zannediyor zahir.
Evet niyet provokasyon. Tezgahı kuranlar, bayrak gönderine tırmanan bahtsızın 'alnının çatından vurulmasını' umuyorlardı besbelli. Böyle olsaydı, ortalığı karıştırmak için ellerine yeni bir malzeme geçmiş, Barış Süreci'ne de ciddi bir darbe vurmuş olacaklardı akılları sıra.
Bir taşla iki kuş vurmayı hesaplamadıkları, kesin. Ama her hal ü karda bir netice alabilmeyi hesaplamış olmalılar. Çünkü göndere tırmananın 'alnının çatından vurulmayışı', memleketin diğer taraflarını karıştırma derdinde olanlara malzeme sağladı.
Yapılan, yaptırdıkları şey de, eninde sonunda bir zevzeklikten ibaret. Zevzeklik, çünkü 'bayrak indirmek'; insanların gafletlerinden istifade ederek ve de maskeli bir şekilde göndere tırmanmak ve oradakini indirmek değildir... Bayrak indirmek; başka, bambaşka bir şeydir. Ve böyle olursa da, bedeli çok ama çok ağırdır... 
Az sonra yeniden ve son derece rahat bir şekilde göndere çekilen bayrak da, aslında indirilmemiş demektir. Say ki, yıprandığı için yerine yenisi konulmuş; ya da tören gereği indirilip, sonra tekrar çekilmiş... 
Dolayısıyla bu iş, olmaması gereken bir şeydi: Olmaması gerekir derken: O kişiyi oraya gönderenler göndermemeli; o kişi de göndere tırmanıp bayrağı indirmemeli idi... 
Gönderden bayrak indirilen yer, herhangi bir devlet dairesi değil; bir askeri birlik olduğuna göre de, o bayrağın oradan indirilmesine müsaade edilmemeliydi...  
Hayır, 'alnının çatından vurmaktan' filan bahsetmiyorum tabii ki. Gönderinden bayrak indirilen yer bir hava birliği olduğu için uçak ya da helikopterle müdahaleden de... Bayrağı indirmeye kalkışan densize, bulunabilecek bin bir çeşit yoldan birisiyle mani olunabilirdi.
Olmadı, olamadı ya da oldurulmadı, bilmiyoruz.
Şimdi 'kuyudan taşı çıkarmak' gerek. Bu da o piyonun yakalanıp olabilecek en ağır şekilde cezalandırılması ve tabii ki olayda ihmalleri olanlara da gereken hesabın sorulması ile mümkün...

Ekrem Kızıltaş - Haber 7
ekremkiziltas@gmail.com