Aslında tartışmadan bahsediyor olmamız, lafın gelişi… Muhalefet, sadra şifa herhangi bir teklif getirme zahmetine katlanmak istemediğinden midir nedir, sadece ‘istemezük’ modunda çünkü.

Önümüzdeki günlerde TBMM Genel Kurulu’nda görüşülerek yasalaşması beklenen 4+4+4 ismiyle maruf tasarının, bir dönemin gözü kara uygulamalarının en azından bir kısmına son vererek normale dönüşü sağlayabileceğini söyleyebiliriz.

Muhalefet ve onunla beraber hareket edece sözde sivil toplum kuruluşlarının da, yine herhangi bir fikir belirtme zahmetine girmeksizin, kanunu iptal ettirmek için formüller arayacağı da kesin.

Yeni tasarı kanunlaştığında, hakikaten arzu edilen yenilikler getirecek gibi. Ancak geleneksel ‘yapılanı yeterli görmemek’ prensibinden hareketle, eğitim sahasında mutlaka atılması gereken önemli başka adımların olduğunu da, söylemek gerek.

Eğitim-öğretimde devletin oynaması gereken rol, bunların zorunlu olması ya da olmaması gibi, konunun felsefi temeli ile ilgili tartışılması gereken birçok şey olsa da, kademeli eğitim kadar hatta belki de ondan daha önemli meselelerden birisi de, karma eğitimdir.

Eskiden erkek ve kız liselerimiz vardı biliyorsunuz. Sonrasında, her nasılsa kız liselerine erkek öğrenci ve erkek liselerine de kız öğrenciler alınmaya başlandı. Son darbeyi 28 Şubat sürecinin indirmesiyle de, şimdi bu liselerin yerinde yeller esiyor.

Bunun neden böyle olduğu ile alakalı olarak; gerçek niyetlerini gizlemek niyetinde olanların, zerre kadar bilimsel değeri olmayan zırvalarını uzunca bir süre dinledik. Uygulamanın öğrencilerimizin daha başarılı olması niyetiyle yapıldığı yönündeki iddiayı doğrulayabilecek veriler ise görünürde yok ve olmayacak da.

ABD ve Almanya başta olmak üzere batılı ülkelerde de tartışma zemininde olan konu ile alakalı ölçme ve değerlendirme neticeleri, karma eğitimin kız ve erkek öğrenciler üzerinde benzer ve ayrı ayrı olumsuz etkilere sebebiyet verdiğini ve ayrı okullarda okuyan her iki cinsin daha başarılı olduklarını ortaya koyar nitelikte.

Uygulama sırasında yapılan gözlemler, karma bir şekilde okuyan kız ve erkek öğrencilerin strese girmeleri sebebi ile dikkatlerinin azaldığını; kızların başarılı olduğu derslerde erkeklerin, erkeklerin başarılı olduğu derslerde de kızların çeşitli sıkıntılar çektiklerini, kadın erkek eşitliği hususunda arzu edilenin tersine sonuçlar alındığını… ortaya koymuştur

Ve özellikle 90’lı yıllarda yürütülen bu çalışmalar neticesinde, ‘karma eğitimin yüzyılın en büyük pedagojik yanılgısı olduğu’ şeklindeki kanaat, batılı eğitim uzmanlarının çoğunun üzerinde ittifak ettikleri bir husus haline gelmiştir.

Batı ülkelerinin çoğunda terk edilmeye başlandığı halde; akl-ı evvel ilericilerimizin baskılarıyla uygulamaya konulan karma eğitimin bizdeki meyvesi de, aslında ciddi bir başarısızlıktan başka bir şey değil. Ancak esas niyetleri eğitimde başarı ya da benzeri bir şey olmayanlar açısından problem yok. Onların derdi, kız ve erkek talebelerin mutlaka ama mutlaka beraber okumalarıydı ve bunda da muvaffak oldular…

Çocuklarının bir arada okumaması gerektiğini düşünen ebeveynler ve karşıt cinsle birlikte okumak istemeyen kız ve erkek öğrencilerin talepleri görmezden gelinse bile; 20. Yüzyılın en büyük pedagojik yanılgısı olan karma eğitimin, 21. Yüzyılda olsun devam ettirilmemesi için bir an evvel harekete geçilmelidir.

Başlangıç olarak, pilot kız ve erkek liselerinin açılması ve böylelikle en azından bu konuda hassasiyeti olanların bu okullarda okumaları sağlanabilir…