Sözkonusu suyu koyuvermiş bulunuyor.
TÜSİAD başkanı Haluk Dinçer, "devlette paralel yapı görmüyorum" dedi.
Oysa üç ay önce var demişti.
Bu yalpanın anlamı nedir?

İstanbul sermayesi, vesayetçi bürokrasi gibi "kurşun atarak çekilme" yolunu mu seçti?
Ama o kurşunun vakti çoktan geçmemiş miydi? Cem Boyner'in bile eli artık tetiğe gidemiyor...
Nedir bu, Koç grubundan sonra şimdi de Sabancı'nın damadı mı muhalefet bayrağını devralıyor?
Yoksa bu zamansız çarkı kendisine öneren bir "üst akıl" mı var? O akıl, Dinçer gibi ikinci kategori adamların üstündeki "asıl büyük sermaye babaları" grubu mudur?

Tanıdığımız ve bildiğimiz kadarıyla Recep Tayyip Erdoğan bu tuhaf manevrayı yutacak adam değildir.
Vaktiyle asla boyun eğmediği İstanbul sermayesine, hele bundan böyle hiç mi hiç pabuç bırakmaz.
Nitekim, TÜSİAD başkanının "muhatabımız cumhurbaşkanı değil başbakandır" sözüne, "öyleyse biz de bundan sonraki davetlerine katılmayız" şeklinde cevap verdi.

Bunu tercüme edelim: Gene savaşmak istiyorsanız bana uyar!
İstanbul sermayesi, Tayyip Erdoğan'ı devirmek için yıllardır gizli açık her yolu denedi, başaramadı.
Bunun içinde kendi basın yayın organlarını kullanmak da vardı, Taksim ayaklanmasına destek vermek de.
Bir de sermayenin poposuna yapışmış yaşayan eski solcuları, sözde yeni liberalleri kullandı ki, toplumda onları takan yok. Üstelik onlar Fethullah'a da çalıştıkları için epey de puan kaybettiler.

İstanbul sermayesi, Başbakan Erdoğan'ı deviremediyse, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı hiç deviremez.
Yapabileceği, Kılıçdaroğlu ve Sarıgül gibi kendi yarattığı nafile yıldızlardan nihayet vazgeçip, şimdi CHP'nin başına örneğin Murat Karayalçın'ı getirmek, şansını bir de böyle denemektir.

Gene kaybedecektir ama maksat spor olsun.

yazının devamı için tıklayınız