Ayrıcalıklarını elden bırakmamak için hukuku çiğnemekten bile çekinmeme aşamasına geldi, iki senedir. Darbe zanlılarını salıvermek de bunun bir adımı. Bürokrasinin diğer kesimleri de yargının yanında. Basının bir kesimi de bu kavgada açık seçik bürokrasiyi tutuyor.

Öte yandan, "anlı şanlı sistemimiz" sayesinde yasamayla yürütme çoktan içiçe geçmiş olduğu için, ikisini ayırdetmiyoruz, "üçüncü erki" tartışmıyoruz bile.

Başkanlık sistemi olsaydı bu kavgalar yaşanmazdı... Bu üç erkin birbirine "tahakküm edemeyeceği" bir düzen kurulsaydı... Ama şimdi yasama-yürütme karması yargıya söz geçiremediği için hırçınlaşıyor, yargı da yürütmeyi tırpanlamaya çalışıyor...

Çünkü yargı da bürokrasinin bir parçası ve "güçlü yürütme", daha doğrusu "bürokrasinin vesayetinden kurtulmuş yürütme" de onun işine gelmiyor. Destekçisi olan basın ağası da bir sistem değişikliğine "kendi çıkar balıklarını bulanık suda daha rahat avlayacağı" için yanaşmıyor.

Böylece "Ergenekon örgütü nasıl oluyor da direnebiliyor" sorusu da açıklığa kavuşuyor: Başka hiçbir ülkede bürokrasi bu kadar köklü ve etkin değildi, basın bu kadar gaddar, bencil ve çıkarcı değildi ki!... İtalya'da bir "Gladio" örgütünü temizlemek çok daha kolaydı.

Bu kavganın sonu yoktur.

Bu sistem kilitlenmiştir ve çözülmez. Çözülmesi için çok özel tarihi şartlar gerekiyor, belki de 1920 şartları...

Çünkü bunun "kilitli bir sistem" olması için bütün yapı taşları çok önceden döşenmiştir, sökülemiyor.

Dolayısıyla, bu sistemde kavganın "safhaları" olur ancak.

Şimdi yeni bir safha geliyor: Hemen herkes, Anayasa Mahkemesi'nin anayasa değişikliklerini iptal edeceğine de "muhakkak" gözüyle bakıyor.

Bu da hükümeti herhalde bir erken seçime götürecek.

Yazının devamını okumak için bu linki tıklayınız

eardic@sabah.com.tr