Rus, Fince bir sözcüktür, kürek çeken adam, demektir. Petro, bundan ilham almış olmalı ki, Hollanda’da gemi yapmayı, İngiltere’de de emperyalizmin ilk ve en büyük vasıtası olan gemileri kullanmayı öğrendi. Madem kürek çekeceğiz, o zaman büyük kürek çekelim bari, dedi.

Jean Bodin ve Machiavelli gibi hukukçular/siyaset bilimciler, egemenliğin tek olduğunu ve egemenliği temsil edenin de sadece Tanrı’ya hesap vereceğini düşünüyorlardı.

Bossuet, kral kutsaldır ve dokunulmazdır, diyordu.

Thomas Hobbes, krala başkaldırı Tanrı’ya başkaldırıdır, affedilmez görüşündeydi.

Hegel ise bireysel ruhun genel ruha karşı sorumluluğundan bahsediyor ve bireyin her şeyini devlete borçlu olduğunu iddia ediyordu.

Ruslar…

Ruslar da bir bütün olarak şu yukarıda saydığım derin ahalinin devleti, kralı, çarı, önderi “Rusya, Tanrı’nın kışlası, çar temsilcisi, Ruslar da askerleridir” diyerek anladılar, desteklediler ve kabul ettiler.

Tarihin cilvesi olsa gerek…

İgor’un Olga’ya olan aşkı, Olga’nın da, kabul ederim ama vaftiz olursan şartı, dünyanın en büyük Ortodoks Hristiyan devletini ortaya çıkardı.

Şairin dediği gibi, aşk daha ne olsundu…

Tabi Ruslar da bu karlı ticaretten paylarına düşeni almanın yoluna gittiler sonra.

Puşkin ve masalcı dadısı, Rusların ihtiyacı olan “düşler haritasını” çizmeye başlayınca dünya işin ne kadar ciddi olduğunu o zaman anladı. Panslavizmi, bir dadıyla bir anane öyküleştirdi, Puşkin de örgütledi. Oradan Gogol, oradan Dostoyevski çıktı. Böylece Ruslar hem Doğu Avrupa’ya, hem Kafkaslara, hem de Orta Asya’ya bir destan yazdı.

Tolstoy başka, o bir ermiş, hakkını teslim edelim, onu bu işlere bulaştırmayalım.

Tarih böyledir, bir adam ya da birkaç adam çıkar ve her şeyi değiştirir, bunu kınamamak ve hatta iyice anlamak lazımdır.

Richard Wagner Alman türkülerini derlerken, Kant devleti kutsarken, Hegel aklı kurarken, Haidegger kulübede eğitim verirken, daha sonra olacak olanları ve olmuşları Hitler’e havale edip, seni katil seni, demek tarihin arkasına saklanmaktan başka bir şey değildir.

Neyse, dönelim…

Sovyetler Birliği çöktü, Ruslar ertesi gün kilisenin yolunu tuttu. Devlet sadece Rus olmanın Rusya’yı ayağa kaldırmaya yetmediğini, yorgun halkı bir safta toplamanın daha kudretli bir sesle mümkün olacağını biliyordu. 

Rusların tarih içinde Roma Katolikliği yerine Bizans Ortodoksluğunu seçmeleri de güçten kuvvetten yana tavır almış olmalarının sonucuydu. Dini meselelerini bu şekilde çözdüler, yola devam ettiler.

Son tahlilde…

Meşhur Rus istihbaratından, kuruluşundan bahsedeyim, bahsi öyle kapatayım.

Boyarlar vardı…

Bunlar devlet yönetiminde yer alan asilzadeler, baronlar, daha anlaşılır haliyle derebeyler, ağalardı.

Meşhur İvan, bu Boyarların ihanetine dayanamadı, tahtı bıraktı, Kremlin’den ayrıldı, evine çekildi.

Tabi devlet işleri biraz karıştı…

Boyarlar İvan’a gittiler, dediler ki, geri dön, tamam biz sana ihanet ettik, fakat pişmanız, ne istiyorsan yap, şartları sen belirle ama tahta geri dön.

İvan taleplerini iletti, Kremlin’e geri döndü.

Sadece bu olmadı tabi,  İvan’a yeni bir saray yapıldı ve Rus tarihinde “devlet içinde devlet olan” aslında gizli servis olan “Opricnina” bu yeni sarayla birlikte doğdu. Bugün ne şekilde devam ettiğini biliyorsunuz.

Şu matruşkalar…

Hani içinden bir tane daha çıkıyor, bir tane daha, bir tane daha…Sanki bebeğin içinden sonsuza dek bebek çıkacak gibi. İnsanın doğumunu, üremesini sembolize eden çok güzel bir örnek bence.

Fakat…

Rus devletinin, Rus istihbaratının ortaya çıkmasına da bir kapı aralıyor. Sarayın içinde bir saray, devletin içinde bir devlet ve tabi Opricnina…

Son bir not…

Puşkin, bir düelloda hayatını kaybetti.

Karısına sarkıntılık eden, mektup yazan birini düelloya çağırdı, karnından vuruldu, iki gün sonra da öldü.

“Biz Ruslar herkesten iyiyiz, çünkü herkesten daha kötü koşullarda yaşayabiliriz ve sevebiliriz” diyen bir halkın tepkiselliğini ve duruşunu yansıtan cesur bir sondu onunkisi.

Toprağı bol olsun…

Putin mi, Putin’le ilgili ne mi düşünüyorum?

Şimdi siz…

Bu anlattıklarımı, burada adı geçen tarihi şahsiyetleri, onların davranışlarını, tavırlarını düşünün, hepsini toplayın ve karşılarına Putin’i koyun.

Ne görüyorsanız o…