Raporu inceledikçe “olmaz böyle bir şey” diyorsunuz, ama detaylara girdikçe, “nasıl bir şey” olduğunu gördükçe dehşete kapılıyorsunuz.

Rapor önümde hala okuyorum…

Ama rapordan daha önemli gündemler var. Bir yandan AK Parti kapatma davası olanca gücüyle ülkede fırtına gibi esiyor. Her ne kadar ilk günlerdeki gibi sertliği kalmasa da, gücünü birkaç gün içinde ya azaltacak, ya da artıracak.

Herkes gözünü dikmiş mahkemeden çıkacak kararı bekliyor.

***

Şimdi özellikle medyanın hep gündemde sıcak tuttuğu bir başka başlığa doğru yürüyelim. O da uzunca bir süredir ABD’de tedavi gördüğü için yurt dışında yaşayan, ama etkisi ve öngörüsü Türkiye’de belki sayısı milyonları bulan bir kitleyi yakından ilgilendiren Fethullah Gülen Hoca’nın yeniden ülkeye dönüp dönmeyeceğidir.

Evet, şu artık açıkça bellidir ki, Nazım Hikmet’in mezarını ülkeye getirmeye çalışanların söz konusu kişi Fethullah Gülen’in ülkeye dönmesi olduğunda içine düştükleri ikiyüzlü vatanseverlikleridir.

Şunu açıkça ifade etmemde sanırım fayda var…

21. yüzyılda yaşıyoruz… Birbirimizle savaşarak değil, farklılıklara tahammül ederek, anlayarak, kavrayarak bir arada yaşayabilmeyi başarmalıyız…

Aksi takdirde sürekli bu tür ikiyüzlülükler yakamızı bırakmayacaktır…

***

Ama olayı sürekli kaşıyanlar dikkat çekiyor…

Mesela yayın dünyasının içinde olunca bazı yeni çalışmaları yakından takip ediyorum. Özellikle Hikmet Çetinkaya ve bazı Cumhuriyet gazetesi yazarları son aylarda ciddi bir Fethullah Gülen paranoyası içinde…

Yazdıklarını okuyorum, ama ne yazıktır ki garip bir hezeyanın huzmeleri gibi…

Bir entellektüelin konuyu ele alırken daha itinalı, daha detaylı ve tarafsızca olayları ele alma zorunluluğu yok mudur? Aydın olma sorumluluğu bunu gerektirmez mi? Eğer bir aydından “militarist” bir kitap çıkıyorsa bunu gerçekten oturup değerlendirmek ve bilginin nasıl olur da kişiyi militarizmin elinden kurtaramadığını çözmek gerekecektir.

***

Belli bir kesimin ısrarla ve özellikle Hocaefendi üzerinden gündem yaratmaya çalışması boşuna değil. Asıl korku dağlarını onlar oluşturuyorlar…

“Emniyette Fethullahçı örgütlenme var…”

“Mit’e bile sızdılar…”

“Devletin en kritik atamalarında Fethullahçılar bulunuyor…”
Neler var neler…

Kamuoyunda gittikçe oluşan kanaat şöyle, “Fethullahçılar devleti esir almış durumdalar, devleti bunlardan kurtarmamız lazım…”

İlginç bir paranoya, devleti acz içinde gösteren garip bir suçlama…

Hocaefendi’yi seversiniz, sevmezsiniz o ayrı bir konu. Ancak yaptıklarını, konuştuklarını izlediğinizde karşınızda Türk Milletinin sırtına yapışmış bir kene hissi uyandırmıyor.

***

Şimdi asıl tartışma şudur…
Hocaefendi “terör örgütü kurmakla” yargılandığı davadan beraat etmiştir ve artık ülkeye dönmeli midir?

Bir kısım, “Aklansa da bu adamı uzak tutmak lazımdır” görüşünde. Bir kısımsa, “aklandıysa gelmeli” görüşünde…

Ama Hocaefendi’ye yakın çevrelerde de farklı görüşler olduğu görülüyor. Bazıları ve etkili bir kısım talebeleri onun ABD’den gelmemesini, orada kalarak hizmetine devam etmesini istiyor. Çünkü Türkiye’ye dönüş yaptığında yine bazı projeksiyonlar üzerine çevrilecek ve cemaat gündemden hiç düşmeyecektir. Bu da yürütülen talebe hizmetlerine zarar verebilecektir.

Diğer bir kesimse Hocaefendi’nin ülkeye dönmesini ve hakkındaki bu tartışmalı durumun ortadan kalktığını kamuoyuna göstererek cemaat hizmetlerine olan bakışın da rahatlamasını sağlamalıdır, diye görüş beyan ediyorlar.

***

Yakın çevreden aldığımız bilgilere bakılırsa Hocaefendi’nin ülke gelmesi noktasındaki görüş ağırlık kazanıyor. Ancak zamanlama konusunda yeni bir tartışma yaşanıyor. Mevcut gündemin oldukça hararetli olması camiayı telaşlandırıyor. Ve bu hararetin bir parçası olmak istemiyorlar.

O halde iki aşama öngörülüyor…

İlk aşaması Ramazan’da atılabilir… Hocaefendi Ramazan ayında veya Bayramda ülkeye gelecek ve sevenleriyle iftarda buluşacak. Çok kalmayarak tekrar ABD’ye dönecektir. Kesin dönüş ise 2009’un Mart aylarında olabilecektir.

Şimdilik gelişmeler bu çerçevede…

Fatih BAYHAN
bayhanfatih@mynet.com