Başlığa takılanlar benim Sivas’lı olduğumu düşünecekler, ama değilim. Ama, ben Türkiyeli’yim, bu nedenle Anadolu’nun bu güzel şehrindeki bir gelişme en az Sivaslı kadar benide mutlu eder. Bu nedenle Gök Medrese’de gördüğüm değişim ve başlayan onarım için Sayın Başbakan’ımıza teşekkür etmek, bir Sivaslı gibi duygularımı paylaşmak hakkını kendimde görüyorum…

***

En son Kastamonu ve Adana’daki Vakıf eserlerinin onarımına şahit olmuştum. Ama haberleri geliyordu, Kayseri’de, Niğde’de, Diyarbakır’da, Hatay’da, Samsun’da, Edirne’de, yani Anadolu’nun her tarafında yıllardır bakımsız ve sahipsiz olan Vakıf eserleri onarılıyor, şehre kazandırılıyordu.

Kimse ayıplamasın, ama ben Gök Medrese’nin, yani yıllarca Sivas denildiğinde aklımıza ilk gelen bu tarihi abidenin onarıma muhtaç, mezbelelik bir halde olduğunun farkında bile değildim.

Ama bu kusurun ne kadarı benim bilmiyorum..

Kim düşünebilirki, bir şehrin sembolü haline gelmiş abidevi bir yapının mezbelelik bir halde olduğunu…

Ama öyleymiş…

Hemde uzunca bir süre…

Hemde camilerin, medreselerin, han ve hamamların bir bir boşaltıldığı, viraneye dönüştürüldüğü yıllardan beri…

Peki bir şehrin sembol eseri nasıl olurda yıllarca bakımsız, virane bir halde kalır?

Adama sormazlar mı, hem bakmıyorsun, hemde övünüyorsun diye…

Sormazlar mı adama, “sen turizme katkı olsun diye tanıtım yaptırıp en başa koyduğun bir eseri nasıl böyle yıkıma terk edersin? “ diye…

İnsanın içi yanar, içi yanmasada yüzü kızarır, yüzü kızarmasa başını öne eğer…

***

Tarih kitaplarından buldum, bakın ne diyoruz Gök Medrese için…

“Çifte minareli taç kapısı, ve kapının üzerindeki süslemeler, yapının en görkemli bölümüdür. Süslemelerde 12 tür hayvan başı, yıldız, ve hayat ağacı motifleri kullanılmıştır. Duvarları yontma kalker taşından yapılan medresenin minareleri 25 metre uzunluğundadır.

Gök Medrese açık avlulu dört eyvan şemasının uygulandığı iki katlı olduğu iddia edilen bir medresedir. Plastik sanatın şaheserlerinden olan taç kapıda mermer malzeme nedeniyle ışık gölge sistemi genel görünümünü etkilemektedir…”

Övünüyoruz…

“En görkemli yapı” bizim tarihimizde, diye…

Başka ne yapmışız bugüne kadar…?

Bakmamışız, görmemişiz, sevmemişiz…

Bir Sivaslıya soruyorum, “Gök Medrese ne zamandır bu halde?” diye…

Adam diyorki, “Ben bildim bileli böyle” yani zamanını da unutmuş…

***

Size kalkıpta Gök Medrese’nin tarihi değerini anlatacak değilim, zaten az çok herkes biliyor…

Ama artık bilmeniz gereken Sivas’ta büyük bir değişimin yaşandığıdır…

Tarihin yeniden ayağa kalktığıdır…

Koca abidenin üzerinde kocaman bir afiş bu kadar yazıyı yazmaya neden oldu aslında…

O afişte şu ifadeler yazıyordu…

“Sivastaki tüm vakıf eserleri onarılacaktır…

Başbakanlık Vakıflar Genel Müdürlüğü…”

Bu sözün Sivaslıya verdiği güveni hangi söz verebilir…

Sokaktaki Sivaslı bu eserlerin onarıldığını, şehrin değiştiğini, yani verilen sözün tutulduğunu belki ilk kez görüyor…

Bizede bu sözü veren ve sözünü yerine getiren sayın Başbakan’ımıza teşekkür etmek düşüyor…

***

Ama bir teşekkürü de Sivas’ın çalışkan belediye Başkanına etmek lazım…

Çünkü bu değişimin Sivastaki adımlarını Başkan Aydın atıyor…

Tarih adına, tarihe gösterilen saygıya bir gazeteci olarak içtenliğimle teşekkür etmeyi bir vazife sayıyorum…

Adana Ulu Cami’de kılınan her namaz, Gök Medrese’de geçmişin büyüklüğünden alınan her ilham, ayağa kaldırılan her vakıf eseri bu topraklardaki dirilişin en canlı tanıklarıdır…

 

 

Not: Sivas belediyesi’nin bu yıl üçüncüsünü yaptığı Şiir Akşamları’yla ilgili değerlendirmemi yarına bırakıyorum. Anadolu’nun orta yerinde yaşanan bu güzel akşamı sizlerle mutlaka paylaşmalıyım…

 

 

Fatih Bayhan