Hep aynı, hep aynı...
Bu 50 yılda dünyada ve Türkiye'de nice olaylar cereyan etti, nice gelişmeler yaşandı; ancak pek çok konuda bir arpa boyu yol alınamadığının en iyi tanığıyım...
‘İbret üstüne ibret' başlığını taşıyan ilk yazımın konusu, Mısır'da Nâsır rejiminin gerçekleştirdiği bir infazdır. Müslüman Kardeşler teşkilâtı liderlerinden Seyyid Kutub, devlet başkanı Nâsır'a yönelik bir suikast girişimi bahane edilerek idam edilmişti; ben de bir grup genç arkadaşımla birlikte hazırladığımız dergide, ortak tepkimizi seslendirmiştim...
Aradan geçen onca yıldan sonra bugün hangi noktadayız? Mısır'da yine infaz öncesi karanlığı toplumu teslim almış görünüyor; bahane farklı olmasa da, rejimin infazına karar verdiği kişilerin sayısı öncekileri kıskandıracak boyutta... İdam edilmesi kararlaştırılanlar tam 529 kişi... Bir başka davadan yargılanan ve benzer bir âkıbetin kendilerini beklediğini düşünebileceğimiz başkalarıyla birlikte, bu sayı, binin üzerine çıkabilir...
Hiç fark etmez, ister bir ister bin insanı, aslı astarı bulunmayan uyduruk eylemler atfederek, sırf farklı düşünceleri sebebiyle ‘ölüme' lâyık görmek ve bunun için darağaçları kurabilmek bu çağda hâlâ nasıl mümkün olabiliyor? Ama oluyor işte.
Mısır'da tarihi sürekli tekerrür ettiren bir kısır döngü var ve şu sırada ipleri elinde tutan askeri yönetim, Nâsır'ı bile sollayacak bir aşırılığı ülke gündemine dayayabildi.
Dıştan bakıldığında, Gen. Abdülfettah el-Sisi, Mısır ordusu içerisinde en tepe noktaya ulaşmış en dindar subaylardan biri... Bir çok özelliğiyle Nâsır'dan, Sedat'tan ve Mübarek'ten farklı biri o... İbadetine düşkün, eşi tesettürlü... Sonuç? Seleflerinden daha katı bir Müslüman Kardeşler karşıtı Gen. Sisi...
