Evet, Ergenekon'u tasfiye adlî süreci yeniden hız alarak devam ediyor. Dün savcıların talimatıyla başlayan yeni dalga ile birlikte bazı akademisyenler ve sivil toplum örgütü yöneticileri gözaltına alındı. Eski-yeni rektörler ve gazete yazarları da var dalganın sürükledikleri arasında... Bütün günü gözaltına alma işlemlerini TV ekranlarından izleyerek geçirdik.

Yorumcuların olan-biteni hiç anlamadıkları Ergenekon'u neredeyse bütünüyle siyasilerle irtibatlamalarından belli oluyordu. Olan-bitenin gerçek anlamını bir kez daha yazayım:

Türkiye önemi her geçen gün artan bir ülke. Sosyal, siyasal, etnik, kültürel ve dinî özelliklerinden kaynaklanıyor ülkemizin önemi. Müslüman nüfusuyla demokrasiyi bağdaştırması, bunu lâik bir sistem içerisinde başarması, dikkatlerin ülkemiz üzerinde yoğunlaşmasına sebep oluyor. Hem kendi etrafındaki çok taraflı ihtilâfların, hem de bazı yönleriyle kendisine benzeyen başka ülkelerin tarafı olduğu uluslararası sorunların çözümünde bir 'anahtar' özelliği taşıyor Türkiye...

Böyle bir ülkenin görüntüsünü zedeleyen, onu olumsuz sarsıntılara maruz bırakan, geleceğini karartabilecek sürprizlerden uzak olması gerekiyor. Dışarıdan bakıldığında da güven veren, istikrarlı, ekonomik yönden müreffeh bir ülke olması şart Türkiye'nin, içeriden bakıldığında da... Oysa bir terör örgütünün istediği zaman dişini gösterebildiği, siyasi suikastların ve sistem-dışı müdahalelerin köşe başında beklediği bir ülkeyiz...

Son cümleyi “Bir ülkeydik” diye bitirmemiz gerekecek günlere doğru yol alıyoruz.

PKK terör örgütü ile sistem-dışı müdahaleleri sağlamak üzere oluşturulmuş 'gizli' örgütler, birbirine ters, ancak her yönüyle birbirinin varlığından beslenen birer hilkat garibesi sayılabilir demokrasimiz açısından... PKK var diye harekete geçen örgütler, PKK'nın o örgütlerin uyguladığı şiddet politikalarından beslenmesine de imkân sağladı.

Şimdi ise her iki oluşum tasfiyeye tâbi tutuluyor. Bir yandan PKK'nın yuvalandığı topraklar ve güç/destek aldığı kişiler Türkiye ile birlikte hareket eder hale getirilirken, diğer yandan da Türk yargısı var olan bütün gücüyle Ergenekon yapılanmasının üzerine gidiyor...

Yargılanan örgüt bu kadar dallı-budaklı, akademik çevrelerin içine kadar sızmış bir örgüt müdür? 'Sivil' görüntülü örgütler darbeci bir yapılanma içerisinde yer almış olabilirler mi? Gazeteciler, politikacılar, sendikacılar, üniversite yöneticiliği yapmış olanlar bu konumlarının ötesinde bir işlev üstlenmişler midir?

Bu soruların cevabını savcılar “Evet” olarak veriyor. Dün çok sayıda ilde 80 küsur adrese baskın yaparak gözaltı işlemi başlatmaları bu kanaatte olmaları yüzünden... Ancak yargı süreci, yalnızca Cumhuriyet adına hareket eden savcıların kanaatleri üzerine oturmaz; mahkeme sonunda yargıçların da aynı kanaate varmaları gerekiyor.

Türkiye'de kendisi ortalıkta görünmeyen ancak eylemleriyle varlığından haberdar olunan 'örgüt' tasfiye sürecinde ve yargı işte bunu sağlamak için çalışıyor. Kolay bir süreç olmadığını başka ülkelerde yaşanmış benzer süreçler sayesinde biliyoruz. Bizden sonra aynı süreçlerden geçecek ülkeler varsa, onlar da bizdeki deneyimden yararlanacaklardır.

Kaçıncısı olduğunu bilmekte zorlandığımız bu son dalga gerçekten son olur mu, yoksa bu dalgayı başka 'bilinen' isimlerin de içinde yer alacağı yeni dalgalar izler mi? İzlerse, bu iş nereye kadar gider, kime/kimlere kadar dayanır?

Bu soruların cevabını bilmiyorum; savcılar dışında kimsenin bildiğini de sanmıyorum. Bildiğim tek şey, kime/kimlere uzanırsa uzansın tam tasfiye gerçekleşene kadar bu sürecin durmayacağıdır.

Yukarıda anlattığım sebep yüzünden...