Almanya'nın düşmanca tutumu
Almanya'nın Türkiye ya da daha kapsayıcı bir ifade ile Osmanlı ile ilişkilerine baktığımız zaman, düz bir grafik şeklinde seyretmemiş olsa bile tutumunda bir büyük devlet davranışları gözleriz.
Avrupa'nın kendi içinde, tarihi geçmişine bakıldığında da Almanya büyük devlete uygun grafikler çizmiştir.
Hatta yakın zamanda bu tutumunu Doğu ve Batı Almanya'nın birleşmesinde göstererek ciddi bir risk almasıyla da büyük devlete uygun adımlar atmıştır.
O dönemde birçok sosyal, siyasal ve ekonomik otoritenin bu birleşmeden Almanya'nın çok büyük zarar göreceğini, bunun tarihi bir hata olacağını hatta, Almanya'nın bu birleşmeye karar vermesi halinde dağılma sürecine gireceğinin iddia edilmesine dahi kulak asmamış, birleşmeyi gerçekleştirmiştir.
Almanya'nın tarihi misyonuna uygun davranarak, tüm risklerine rağmen iki ayrı devletin yeniden bir araya gelmesini sağlayan devlet adamları haklı çıkmıştır.
Aradan otuz yıla yakın bir süre geçtiği halde Almanya dağılmamış, tersine daha güçlü ve büyük bir ülke haline gelmiş, Avrupa'da yeniden söz sahibi olmuştur.
Berlin duvarının yıkılışında, her ne kadar da yaptığı bir konuşmasındaki gaf sonucu Doğu Almanya Komünist Parti sözcüsü Günther Schabowski denen şahıs Berlin Duvarını Yıkan Adam olarak bilinse de duvarın yıkılıp, iki Almanya'nın birleşmesini sağlayan gerçek devlet adamları, o zamanki Batı Almanya'da bu riski alanlardır.
Daha öncesine gitmeyelim, Bismarck'tan başlayarak bugüne kadar gelen Alman devlet adamlarına baktığınız zaman geleneksel Alman Devlet tecrübe ve donanımına uygun bir çizgi görünür.
Ne bileyim mesela; Willy Brandt, Helmut Kohl, Hans-Dietrich Genscher, Kiesinger ....gibi.
Elbette bunlardan hiçbiri bizim bakış açımıza değil ama Alman devlet politika ve birikimine uygun kişiliklerdi.
Almanya'yı hiç bu kadar küçültmemişlerdi.
Merkel ve O'nun ucuz, anlamsız, derinliksiz politikaları koskoca Alman İmparatorluğu geleneğini yerle bir etti.
Almanya Şansölyesi Merkel, Almanya Cumhurbaşkanı Joachim Gauck ve ekipleri Almanya İmparatorluk geçmişini, Türkiye ile olan ilişkilerini kanla beslenen üç-beş teröristin üzerinden okuyorlar.
Dört ay içinde beş defa koşa koşa Türkiye'ye gelen Merkel, Türkiye ile Almanya'nın çıkarlarını, mültecilerin Batıya göçünü durdurma siyasetine indirgeyerek kilitledi.
Merkel; bir dünya harbinde kader birliği yapmış
(doğru, yanlış bu ayrı bir konu)
koskoca iki milletin ilişkilerini, 15 Temmuzda Türkiye'de darbe yapamayarak, Anadolu halkından darbe yiyen birkaç haini korumak üzerinden yürütüyor.
Merkel ve ekibi; kendi toprağının insanını dışarıya jurnalleyerek, doğup büyüdüğü vatanına zarar vermeyi meslek edinmiş, Türkiye düşmanlığı ile adı sivrilmiş bir gazeteciyi sarıp sarmalamak üzerinden Türkiye- Almanya ilişkilerini yürütüyor.
Almanya'yı, Alman Milletini bu kadar alçaltmak, gerçekten anlaşılır bir politika değildir.
Batının ve özellikle Almanya'nın bu anlaşılmaz ve ikiyüzlü tavrını anlamakta zorlanan sadece biz değiliz.
Aynı anlayamama sıkıntısını birçok aklı başında Batılı yazar, düşünür ve devlet adamı da yaşıyor.
En son Jürgen Tödenhöfer yazdıkları ve konuştukları ile hem Avrupa'nın ve hem de Özellikle Almanya'nın küçük hesaplara dayalı ikiyüzlü politikalarını ve Türkiye'ye karşı düşmanca davranışlarını yerden yere vurdu.
Peki, Merkel ve Batı'nın riya ile geçinen politika esnafı ve giderek şuuraltındaki ırkçılığı meydana çıkan neo nazistler, Tödenhöfer'in söylediklerine kulak kabartacaklar mı?
Hiç sanmıyorum.
Merkel, hadi diyelim ki, Doğu Almanya sınırları içinde kaldığı sürede, komünizmin baskısı altında, yıllar onun Almanya İmparatorluğu geleneksel birikimini zihninden sildi.
Peki ya diğerleri?
Almanya İmparatorluğu, koskoca Osmanlı bakiyesi seksen milyonluk Türkiye ile olan ilişkilerini, bir gazetecinin palavraları üzerinden mi yürütecek?
Ferman Karaçam - Haber 7
