Birincisi malum; PKK'nın Anayasa değişikliğini iç savaş tehdidi ile yönlendirme çabaları; bir başka değişle "Ya benim dediğim gibi çıkarırsın ya da çıkarttırmam" tavrı... İkincisi ise "Anayasalar konsensüsle yapılmalıdır" fikrinin Anayasa değişikliği yapmayı imkânsız hale getirilecek şekilde -neredeyse milletin son ferdine kadar herkesin uzlaşması gerekiyormuş gibi - yorumlanarak karşımıza dikilmesi...

Birbirinin tam zıddı görünen bu iki tutumun özde nasıl birleştiğini görmek gerçekten ibret verici.

Öte yandan, bu çifte sıkıştırmanın bizi, Kürt sorununda uzlaşmanın anlamı ve bu sorunun Anayasa içinde nasıl ele alınacağı konusunda daha çok düşünmeye ve tartışmaya yöneltmesi gerekir.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

(Gülay Göktürk - BUGÜN)