Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar

ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
linç edilmem için artık bütün deliller elde
kazandım nefretini fahişelerin
lanet ediyor bana bakireler de.
Sözlerim var köprüleri geçirmez
kimseyi ateşten korumaz kelimelerim
kılıçsızım, saygım kalmadı buğday saplarına
uçtum ama uçuşum
radarlarla izlendi
gayret ettim ve sövdüm
bu da geçti polis kayıtlarına.

Yılın son günü bugün…

2013'ün 365'nci günü..!

Az sonra gece saat 12'de gonk vurduğunda her zaman dilimi gibi geçip gidiverecek olan…

Bir yılın son günü bugün..!

Bir yıl, bir yıl daha…

Sonra bir yıl daha..!

Ömrü olana, yıllar yılları kovalar; bir yıl diğer bir yıla ulanır; geçer gider zaman!

Ta ki ölüm kapıyı çalıncaya kadar!

İsmet Özel ne diyor?                              

Her şey ben yaşarken oldu…

Bunu bilsin insanlar..!

Gerçek o ki, bir yılda olup bitenler gözümüzün önünde yaşandı.

Eğer gözlerimizin feri sönmemiş ise ya da bir perde ile kapatılmamışsa olup biteni “yaşayarak” gördük..!

Hele ki kışın tam orta yerinde, yılın son ayında Aralık'ta ortalık yerde “taammüden” işlenmek istenenlere de birlikte şahit olduk..!
2013 yılının son ayı Türkiye'nin genç hafızalarının hatırlayamadığı karanlık günlerine benzer bir atmosferde “kızılca kıyamette” geçip gidiyor..!

Bir yanda “yolsuzluk-uğursuzluk” nidaları…

Diğer yanda, “yargısal darbe” gerçekliği..!

15 Aralık'tan bu yana sokaktaki vatandaşın, yani ki memleketin cebinden çıkan para ise 100 milyar lirayı geçmiş görünüyor!

Tartışmaya dönecek değilim.

Zira farkındayım bugün kara ayın son günü…

Bugün 2013'ün sonu!

“Tarihin sonu” demişti Fukuyama..!

Tarihin değil ama, kara ayın son kara günü olsun dileğiyle..!

2014'te felaha ermiş bir memleket…

Mutmain olmuş kalpler…

Ve geleceği aydınlık bir memleket dileğiyle…

Kalın sağlıcakla.