MEDİNE

Mekke'ye veda ettik. Kabe'ye veda ettik. Haccın menasıklarını tamamladık. Hacı olduk ve yola koyulduk hicret yolunu takip ettik. Efendimiz'ı (as) ziyaret için Medine'ye vardık.

Yesrip, Efendimiz (as) ile birlikte Medine oldu. İslam, Mekke'de doğdu; Medine'de devletleşti ve cihanşumul oldu.

Kasva'nın çöktüğü yer o gün bugündür Efendimiz'e (as) ev sahipliği yapıyor.

İşte Ravza, işte Mescid-i Nebevi. İşte, Efendimiz (as), işte yol arkadaşı Ebubekir, işte Ömer.

Efendimiz (as), üç mescid ziyaret için yolculuk yapılmasını istemiş. Beytullah, Mescid-i Aksa ve Mescid-i Nebevi.

İşte onların birinden (Kabe) onların birine Mescid-i Nebevi'ye yolculuk yaptık..

Efendimiz'in huzurundayız.

Essalatü vesselamü aleyke Ya Rasulallah.

Esselatü veseselamü aleyke Ya Habiballah.

Esselatü vesselamü aleyeke Ya seyidel evveline vel ahirin.

Birahmetike ya erhamer rahimin.

***

 Ve şimdi kendi cümlelerimizi tamamlayıp, yıllar içinde Efendimiz'e duyulan muhabbet ve sadakati Nat-ı Şeriflere, beyitlere, dökenlere bıkarıyoruz, sözü:

***

Sakın terk-i edebden kûy-i Mahbûb-i Hudâ’dır bu

Nazargâh-ı ilâhîdir makam-ı Mustafâ’dır bu

                                                                                                                                                             (Nâbi)

Dünya neye sahipse O’nun vergisidir hep

Medyun ona cemiyeti medyun ona ferdi

Medyundur o masuma bütün bir beşeriyet

Ya Rab bizi Mahşer’de bu ikrar ile haşret

                                                                                                                                              (Mehmet Akif Ersoy)

 Ümmetim der Muhammed

Doğru dese kul Ahmed

Yarın olsa Kıyamet

Mahrum koymaz Muhammed

                                     (Ahmet Yesevî)

Canım kurban olsun senin yoluna

Adı güzel kendi güzel Muhammed

Şefaat eylesin kem ter kuluna

Adı güzel kendi güzel Muhammed

                                             (Yunus Emre)

 Yâ Habîballah yâ Hayre'l beşer müştakunam

Eyle kim leb-teşneler yanup diler hemvâra su

                                                                (Fuzulî “Su Kasidesi”)

O’nun güneşinin zevâli yoktur

O’nu inkâr edenin kemâli yoktur

Bütün dünya Müslümanın mirası malı mülküdür

Sözün ispatı ince manalı “Levlâke” sözüdür

                                                          (Muhammed İkbal)

Gönlüm sana âşık, sana hayrandır Efendim

Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim

Tâ arşa çıkar her gece âşıkların ahı

Didarına âşık ulu yezdandır efendim

Aşkınla buhurdan gibi tütmekte bu kalbim

Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim

Doğ kalbime bir lahza ey nur-i Dilara

Nurun ki gönül derdine dermandır Efendim

Ulvi’de senin bağrı yanık âşık-ı zarın

Feryadı bütün ateşi sûzandır Efendim

Kıtmirinim ey Şâh-ı Rusül kovma kapından

Asilere lutfün yüce fermandır Efendim

                              (Ali Ulvi Kurucu)

Gel ey Muhammed, bahardır

Dudaklarımız ardında saklı âminlerimiz vardır

Hacdan döner gibi gel, miraçtan iner gibi gel

Bekliyoruz yıllardır

                                       (Arif Nihat Asya)

Muhabbet bağına girdim bu gece

Açılmış gülleri derdim bu gece

Vuslatın çağına erdim bu gece

Muhabbet doyulmaz bir pınar imiş

Ararım, ararım, ararım seni her yerde

Sorarım ıssız gecelerde sevgilim nerde

Açıldı bahtımın gonca gülleri

Gönül bağında öter bülbülleri

Aşkıma sarayım hep gönülleri

Muhabbet doyulmaz bir pınar imiş

Ararım, ararım, ararım seni her yerde

Sorarım ıssız gecelerde sevgilim nerde

(Sadettin Kaynak)