Suriye kriziyle birlikte Türkiye-İran ilişkileri gerginleşti.
Öyle ki iki ülke sanki Suriye sahasında amansız bir "savaş"a tutuştu..!
İranlılar Türkiye'ye "El-Kaide İstanbul üzerinden Suriye'ye gidiyor" diyerek büyük bir ithamda bulunurken…
Türkiye'deki genel hava İran'ı "Suriye'deki katil rejimi ölümüne savunan, sivillere sahip çıkmayan; PKK terör örgütünü örtülü destekleyen devlet olarak" görme eğilimi!
İslam dünyasının en derin fay hattı Sünni-Şii tartışmalarının alevlendiği…

Türkiyeli ve İranlılar tarafından bu fay hattı üzerinden tartışmaların yürütüldüğü…
Dahası Başbakan Erdoğan'ın İran'dan "irite edici” açıklamalar gelmesi üzerine sertleşen üslubu ve akabinde Türk ve İran Dış İşleri Bakanlarının "ateşi düşürme" girişimleri...
Ve sonunda Mekke'deki toplantıda, Cumhurbaşkanı Gül'ün, İran Cumhurbaşkanı Ahmedinejad ile samimi görüntüsü..!
İşte tam böyle bir atmosferde İran Büyükelçisi'nin Ankara'daki iftar yemeğine katıldım.
İlk tespitim, Ak Parti ve hükümetin yemeğe hiç ilgi göstermemiş olması..!
Teyit edemedim ancak hatta bu durumu "tavır" olarak da anlamak hiç de yanlış olmaz!
Lakin Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez'in iftara katılmış olması...
İçilen çorbanın ardından kılınan akşam namazında imamete geçip namaz kıldırması...
Büyükelçi Bahman Hosseinpour başta olmak üzere İranlıların Mehmet Görmez'in arkasında saf tutması...
Mehmet Görmez'in kısa konuşmasının ilk bölümüne, "1 ay önce ekselanslarının bizzat davet etmesi üzerine" diyerek "konjöktür" gereği yemeğe katılmadığını ima etmesi...
İkinci bölümde, Diyanet'in Kutlu Doğum Haftası'ndaki teması "Bir olalım diri olalım" düsturunu Alevi açılımına destek verirkenki lansman toplantısında söylediği Hadisi Şerif'i burada da söylemesi...
Anlamlı ve önemli bence!
Ancak İran Büyükelçisi'nin konuşmasının neredeyse tamamını Kudüs Günü’ne ve Filistin meselesine ayırırken; Suriye'deki yaşanan olaylara, en azından hayatını kaybeden sivillere bir rahmet bile dilememesini doğrusu yadırgadım.

Şii-Sünni gerginliğinin arkasında da sadece Siyonizm’i ve İsrail'i görmesi ise en hafifinden kolaycılık ve "topu taca atmak"tı..!
Diyanet İşleri Başkanı Mehme Görmez'in konuşmasında, "İman etmedikçe cennete giremezsiniz; birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız" hadisi şerifini hatırlatması ve küçük meseleler odaklanarak büyük meselelerin ihmal edildiğini söylemesi güzeldi.
Fakat Görmez de Suriye ve Suriye'de yaşananlara dair tek bir cümle sarf etmedi!
İsmi bizde saklı olan üst düzey bir İranlı diplomata, "PKK-İran ilişkisini” sordum...

Daha da ileri gidip "Neden destek veriyorsunuz?" dedim...
Cepheden reddetti..!
"İran PKK'ya asla destek vermez/vermiyor" dedi..!
Lakin beni inandıramadı..!

Zira 1997 yılında yine bir iftar davetinde o zamanki İran Büyükelçisi’ne de benzer bir soru sormuştum ve o da cepheden reddetmişti… Oysa zaman içinde Doğu Beyazıt’ın karşı tarafında ya da Tendürek’in İran tarafında nelerin olduğunu “sağır sultan” bile bilir olmuştu..!
Uzun zamandır gördüğüm, Türkiye ile İran tarihsel serüvenlerine devam ederek yine sıkı bir "bilek güreşi"ne tutuşmus durumda!
Bu bilek güreşinin galibi olmaz, mağlubu da!
Olacak olan sadece "dehşet dengesi"dir!
Bir iftar yemeğinden geriye, "iki güçlü ve köklü ülkenin birbirinin güçlerini sınadıkları, salvo verdikleri, son noktada her ikisinin de durduğu yeri bildiği" izlenimi kaldı..!
Kalın sağlıcakla.

Not: Sosyal medya denen olguyu yıllarca es geçen bendeniz bir twitter hesabı almış bulunuyorum. @hasanozturke

Not 2: Ramazan Bayramınızı şimdiden tebrik ediyorum ve sıla yolculuğunda aman dikkat diyorum!

Hasan Öztürk / Haber 7
hasan.ozturk@kanal7.com