Hem oluşturulan ilgi ve heyecandan “ekmek yemek” için hem de ufak ufak siyaseti “design” etme işine kıyısından da olsa bulaşmak için...

Şimdi medyada bir Abdüllatif Şener fırtınası var, malum.

Nitekim eski Başbakan Yardımcısı, geçen haftanın “medyada adı en çok geçenler” listesinde ilk beşe girmiş.

Fakat hafızası birazcık güçlü biri bile bilir ki, bu türden çıkışlar sanıldığı kadar uzun sürmez.

Asıl aktörler ortaya çıkınca veya ortaya seçim sandığı konulunca o medya fırtınası diniverir.

***
Dünkü gazetelerde “Şener Milli Görüş’ün kalesi Konya’da gövde gösterisi yaptı” haberleri dikkat çekiciydi.

Doğrusu yeri gelmişken...

Şener’in 800 araçla Konya girişinde karşılanmasını pek önemseyen gazete editörlerinin ya sayı saymak üzerine ya Konya’nın nüfusu ve sosyolojisi üzerine veya bu karşılama işlerinin nasıl yapıldığına dair küçük bir kurs görmeleri gerektiğini belirtmek isterim.

Değil 800, 1800 araç bile bugünün demokratik siyasetinde sıfır öneme sahiptir.

Ama bazen sadece editörler değil, yıllanmış siyasetçiler de böyle manzaralar karşısında ciddi ciddi havaya girer, onu da bilirim.

Haberi okuyunca rahmetli İsmail Cem’in YTP Başkanı olarak İstanbul’da karşılanışını hatırladım.

Bir ilçe belediye başkanı Cem’e havaalanından itibaren öyle bir araç konvoyu hazırlamıştı ki, görüntü muhteşemdi.

İsmail Cem ve arkadaşları sıcağı sıcağına İstanbul’daki medya merkezlerini ziyaret etmiş, bizim gazeteye de uğramışlardı. Birlikte kahve içerken o karşılama ve konvoydan çok etkilendiklerini fark ettim. Nezaketsizlik yapmaktan çekinerek laf arasında YTP’nin “sosyolojik tabanı” olmadığını, bu görüntülerin aldatıcı olduğunu vurgulamıştım.

Çok sevdiğim rahmetli Cem’in bu sözlerime bozulup üzüldüğünü hissettim.

Sonra ne oldu?

Hepimiz biliyoruz: YTP, 2002 seçimlerinden hüsranla çıktı. Yüzde 1.15 oy.

Üstelik başta YTP’ye gaz veren medya, daha seçim gelmeden partiye olan ilgisini kaybetmişti.

***
Şener’in çıkışında asıl dikkatimizi çekmesi gereken nokta, hangi ilde kaç kişi tarafından karşılandığı değil, orada ne söylediği ve söylediklerinin ülke sathında seçmende bir karşılığı olup olmadığıdır.

Konya’ya “ekonomik gelişmeler” konulu bir panele giden Şener’in konuşmasından alıntılananlara baktım ne yalan söyleyeyim, siyaset sosyolojisi açısından durum şimdilik umutsuz!

Şener’in en vurgulu sözü şuymuş: “Türkiye’nin ihtiyacı tabutu kadar insan olmaya isyan edenlerdir.”

Kendini değil, ülkeni düşüneceksin kendini değil, ülkeni kurtaracaksın demek için seçtiği sözler bunlar...

Bir de “kurumlar arasında güven yok, bir araya gelip kucaklaşamıyorlar” dediği not edilmiş gazeteciler tarafından...

Hani nereden baksanız, lider gibi, siyasetçi gibi değil, bir şirket yöneticisiymiş gibi yapılmış konuşmalar!

Bu üslup ve içerikle nereye gidilir bilmem ama seçim sandığına gidilmez, onu bilirim!

***
Açıkçası, Abdüllatif Şener’in hâlâ en parlak, en çarpıcı siyasi davranışı ve “sözü” AKP MYK’dan istifası...

Bekleyip görmek gerek!

İnsanın aklına garip şeyler de gelmiyor değil!

Birileri çaktırmadan arkadan mı itiyor acaba Latif Bey’i?

Hani başkaları ortaya çıkmadan önce yolu temizlesin, manzarayı şöyle bir ortaya sersin diye...

Acaba bir geçiş dönemi, bir “ara hükümet” planı yapan ve Şener’i de tam buna uygun sakin ve makul bir idareci Başbakan tipi olarak görenler mi var?

*****

NOT DEFTERİ

Muhteşem, büyüleyici bir hareketlilik. Hava kadar çevik: Kedi... Bütün baştan çıkarmalarda kediye ait bir şeyler var. (BAUDRILLARD, Siyah ‘An’lar.)

hasmetb@gazetevatan.com