Yıllardır böyle... 14 Şubat yaklaştıkça içimde bir bıkkınlık ve gıcıklık duygusu oluşuyor.
Neden peki?
Doğrusu Sevgililer Günü'nün kendisi mi, yoksa Sevgililer Günü üzerine kopartılan bu saldırgan şamata mı beni rahatsız ediyor, artık pek emin değilim.
Bazıları "yılın her günü sevgililer için bayram, bir gün de neymiş" diye bu kutlama ortamına karşı çıktığımı düşünüyor.
Hayır!
Olur mu hiç!
Sevgililik dediğiniz ne şurup şerbet, ne şölen şenlik!
Sevgililik ne sıradan flört, ne alışkanlığın pençesinde kavrulup gitmiş beraberlik!
Sevgililik ayrı bir dünya, ayrı bir zaman anlayışı!
365 günü görmez ki gözü aşkın, bir günün hesabını yapsın!
O hep kendi " an "larının peşindedir.

14 Şubat'larda benim anlayamadığım şey başka!
Bir kere öteden beri sevgililik denen bu çok özel şeyin kamusal bir kutlamaysa malzeme olmasına akıl erdiremem.
" Geldi 14 Şubat, neşeyle dolduk; hediyemizi aldık, restoranları doldurduk " atmosferini ve bunun toplumca paylaşılmasını anlamam.
Sevgili olmanın müsamereye dönüştürülmesini kabullenemem.
Fakat artık bütün buralardan geçtim.
Hem zaten belki de abartıyor, yanılıyorumdur.
Kaldı ki, 14 Şubat'larda çiftlerin sevgiliymiş havasına girmesinde ve bu sayede " sevindirik " olunmasında bir hikmet, bir ibret olduğunu düşünmeye başladım.
Kimbilir kaç kişi tam o gün, o sırada gerçek sevgililiğin sihrini ve değerini kavrıyordur..
Ki, bu dahi az buz şey değil.

Ama...
Lahmacuna kalp biçimi verdiren, oyuncak köpeğin sırtının üzerine kocaman bir kalp yerleştirten, ağzını silmek için kırmızı kâğıttan peçeteler, yastığın tam ortasına pembe bir kalp konduran çarşaf yastık nevresim takımları, uçuşan öpücüklerle süslü kahve fincanları üreten sistem...
Pek ünlü bir fırının yılın bütün günlerinde sattığı o güzel kurabiyeleri, çatal çöreği, muffinleri birden bire " Romeo Jülyet tatları " diye sunmasına neden olan sistem hani...
Sinekten yağ, sevgililikten kazanç, en güzel aşk şiirlerinden reklam sloganı çıkartan sistem var ya...
Bu kadar üzerine üzerine gidince aşkın meşkin...
Aslında sönüp, pörsüyüp çürüdüğü gerçeği umurunda mı? İşte bu beni bitiriyor!

***

Aşkla öpersen...
Etrafta aşk, sevgi sözcükleri bu kadar uçuşuyorsa...
Bu kadar kızıp bozulurken bile sık sık lafı 14 Şubat'a getiriyorsam mesela...
Cemal Süreya'nın güzel mi güzel, hem coşkulu hem kırgın şiiri " Aşk "tan şu dizeleri hatırlamanın tam zamanıdır.
"Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu / İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük."
Başka türlü severim bu dizeleri.
Çünkü gündelik hayatın bütün sevme ve ilişki kurma biçimleriyle aşk arasındaki derin farkı hiç çaktırmadan ortaya koyar.
Aşk, popüler kültürün bütün yanıltmalarına karşın " tatmin olma " modeli üzerine kurulu bir arayış ve duygulanım değildir. (Bkz. Adam Phillips, Darian Leader, Joel Kovel, vd.)
Aşk, tatminsizliğinden geçinir.
Severek öpersen "hah" dersin, oldu! Seversin öpmeni ve öptüğünü, doyarsın.
Oysa aşkla öpersen...
Güzeldir fakat hep eksik kalır.

***

Net Gezgini
Mutlak Töz. Felsefe ve siyaset ağırlıklı değerli bir blog. http://mutlaktoz.wordpress.com  
Tek Satır. Dünya ve Türkiye üzerine hızlı, net ve uzmanlık temelli bilgiler. www.teksatir.com  
Dipnot Kitap Kulübü. Derinlikli kitap tanıtımları, incelemeleri. www.dipnotkitap.net  

HAŞMET BABAOĞLU - SABAH
hasmet.babaoglu@sabah.com.tr