23 Nisan güzel ve anlamlı bir bayram, kuşku yok!
Ama o gün geldiğinde çocukları girmeye zorladığımız hallere her bakışımda…
Dostoyevski'nin Budala'sının şu sözü gelir aklıma: "Elimde olsaydı eğer, bu gülünç koşullarda var olmayı kesinlikle kabul etmezdim."
Çocukları çok seviyoruz. Tamam!
Ama onlarla empati kurabiliyor muyuz acaba? Hiç sanmıyorum.
"Bu sizin bayramınız" diyoruz…
Fakat tören düzeni içinde her şeyi başından sonuna biz yetişkinler idare ediyoruz.
Nasıl çocuk bayramıysa artık!

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

Haşmet Babaoğlu - Sabah