Gün ışıdı, hafif bir serinlik başladı...

Masmavi bir gökyüzü..

Kuş sesleri..

Kentin sokakları bu saatlerde ayaklanır...

İstinye’de bir kafede günlük gazeteleri okuyorum...

İstanbul ilkbaharı değil yazı yaşıyor...

Elimde kareli defterim..

Hafta içinde aldığım notlar...

“Kürt sorunu” tartışılıyor günlerdir...

İçişleri Bakanı Beşir Atalay’ın yaptığı açıklamalar, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın 2005’teki sözleri:

“Kürt sorunu benim sorunum!”

İçişleri Bakanı Atalay, haftanın ilk günü yaptığı basın toplantısında, Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığı’nı tanıtırken şöyle demişti:

“Başbakan Erdoğan’ın 2005 yılındaki Diyarbakır konuşmasının arkasındayız.”

Güneydoğu bir şiddet sarmalının içinde...

Bu sorun çözümlenmeli.. ama nasıl?

Önce koruculuk sistemi tartışılmalı... Kürt kökenli yurttaşlarımızın tümüne potansiyel terörist olarak bakılmamalı... Kahvelerde oturan lise mezunu gençlere, işsizlere aş ve ekmek kapısı açılmalı...

90’lı yıllarda “bir avuç eşkıya” denilerek göz ardı edilen PKK’nin parasal gücünü sağlayan kaynaklar kurutulmalı.

Bölgeyi kuşatan feodal, dinci, tarikatçı yapının çözümü zorlaştıracağı kafalara yerleştirilmeli.

Yine 90’lı yıllarda devletin PKK’ye karşı Hizbullah’ı kullanmasının, çözümü ne denli zorlaştırdığı unutulmamalı.

***

Ilık bir İstanbul sabahında kareli defterimdeki notlara bakıyorum...

Kandil Dağı’nın Kuzey Irak’a dönük yamaçlarında ABD tankları, askerleri ve silahlı Kürt peşmergeler var.

Neler oluyor oralarda?

Söylenenler havanda su dövmenin ötesine geçmiyor.

Türkiye’nin gerçek bir sorunu olan ve hiçbir zaman çözüleceğine inanmadığım aşiret düzeni - feodal yapılanma.

Sanki bir kördüğüm!

Okula gönderilmeyen kız çocukları..

İşsizlik, yoksulluk, ağa ve şeyh baskısı!

Devletin acımasızlığı!

Mardin’in Mazıdağ ilçesinin Bilge köyü...

Güneydoğu’yu kuşatan mayınlar, korucuların ellerindeki son model silahlarla işlediği cinayetler, katliamlar.

Düğün törenlerinde devletin verdiği silahlarla, işaret fişekleriyle yapılan kutlamalar.

Sınır boylarında, bombalı tuzaklarda ölen askerlerimiz.

Ellerinde silahlarla dağa çıkan 14-15 yaşındaki çocuklarımız.

Gerçekten bir akıl tutulması yaşıyoruz...

Gerçekten bu olup bitenleri algılamakta zorluk çekiyoruz.

***

Koruculuk sistemini eleştirmekten bile çekinen, korkan bir toplum olduk.

Hiçbir konuyu doğru dürüst tartışamıyouz...

Laik, demokratik ve üniter devlet yapısını koruyarak nasıl bir çözüm getireceğiz?

Bu konuda Cumhurbaşkanı Gül, Başbakan Erdoğan ne düşünüyor?

CHP ve MHP nasıl bakıyor Güneydoğu’ya?

Herkes “Türk-Kürt kardeşliğinden” söz ediyor ama Ahmet Türk’le Başbakan Erdoğan bugüne değin bir araya gelip konuşmuyor.

İnsanların birbirleriyle konuşmadığı, tartışmadığı toplumlarda demokrasiden ve özgürlüklerden nasıl söz edilir, söyler misiniz?

Hamasi nutuklar, öç alma duygusu!

Mayınlı ve bombalı tuzaklar..

Yoksulluk, açlık, baskı..

Şehit cenazeleri..

Terör...

***

Bizler Türk’üyle, Kürt’üyle, Lazıyla, Çerkeziyle laik demokratik üniter devlet yapısı içinde kardeşçe yaşamak istiyoruz.

Kan gölünden beslenen ırkçı, şoven milliyetçiliğe karşıyız!

Susmamalıyız...

Oturup konuşmalı, her şeyi tüm açıklığıyla tartışmalıyız.

Güneydoğu bizim, hepimizin...

İnsanıyla, doğasıyla, taşı ve toprağıyla.

Sustuğumuz sürece, mayınlı tuzaklar kurulur, silahlar konuşur, insanlarımız ölür!

İktidar, muhalefet, aydınlar, gazeteciler, bilim insanları, gençler!

Susmayın konuşun!

Özellikle Kürk kökenli siyasetçilerimiz, aydınlarımız, gazetecilerimiz, gençlerimiz.

Asıl size büyük görev düşüyor.

Önce sorunun adını koymak gerekmez mi?

Güneydoğu’da terör sorunu mu var, Kürt sorunu mu?

Önce bu konuda anlaşıp, soruna çözüm için yöntem belirlenmesi gerekir...

O zaman yaşam daha güzel olacak, biliyorum!

Hikmet Çetinkaya - Cumhuriyet
hikmet.cetinkaya@cumhuriyet.com.tr