Büyük usta...

Aşk adamı...

Gönül adamı...

Aşkı, davayı, insanı en ustaca anlatan eşsiz kalem...

Şairlerin hocası...

Dava adamı...

Riyasız yaşamayı öğreten adam...

Derdi ve gönlü cihandan büyük adam...

Anadolu ve Anadolu insanına ait değerlerin savunucusu...

Kenarda kalan, oyunun dışına itilen insanların sesi olan adam...

"kar koysam köz olur aşkın külüne" mısraı binlerce şiire bedel adam...

Abdurrahim Karakoç usta, bütün güzel eserlerini geride bırakıp göçtü bu dünyadan. Hakka yürüdü. Çok sevdiği sevgililer sevgilisine kavuştu.

Hiçbiriniz telaş etmesin boşa
Doyacak gözünüz toprağa taşa
Beni inancımla koyun baş başa
Topyekün dünyayı size bıraktım

mısralarıyla ölümü anlatmıştı. Topyekün dünyayı bize bırakarak..

" Biz sanatçı değiliz, milletvekili değiliz, onun için arkamdan alkış vesaire istemiyorum." Bu dünyadan göçmeden birkaç gün önce son sözleriydi bunlar…

Son vasiyetini kardeşine böyle açıklamış ve yine manidar istekler sıralayarak hicvetmeye, göndermeler yapmaya devam etmişti.

Buradayım de ararlarsa
doğru söyle sorarlarsa
tabutuna sararlarsa
bayrak senden incinmesin

demişti aşkın ve davanın şairi “İsmailce”sinde….

Evet 80 yıllık ömründe hep dik durdu, açık ve güzel söyledi, onurlu ve dik yaşadı, dimdik de öldü.

Ölüm sonrasının ve mezar taşının şiirini bile yazmıştı yıllar önce.

Uyuz öküzlerin adam güttüğü
Çarpık bir dünyada yaşadı gitti
Çoğunun putlara secde ettiği
Dünyayı dünyada boşadı gitti

Abdurrahim Karakoç'un ebedi yolculuğu başladı.

Mihriban'da" ayrılıktan zor belleme ölümü" demiştin.

Göç ettin ama ayrılmadın.

Bu yüzden bize çok zor gelmeyecek.

Keşke, kocaman şair yüreğini de bizlere bırakıp gitseydin.

Ustadan geriye onur, haysiyet, dava adamlığı kaldı.

Hürmetle eğiliyoruz aziz hatıranızın önünde.

Ruhun şad olsun.

Mekanın cennet olsun.

İbrahim Erdoğan / Haber 7
ibrahim.erdogan@haber7.com