Son zamanlarda, işyerlerini hedef alan dolandırıcıların sayısı artarak devam ediyor. Özellikle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'nın uyarılarına rağmen, sahte müfettişlerin işverenleri SGK müfettişi, iş müfettişi, SGK denetmeni ya da vergi müfettişi olarak tanıtarak dolandırdığı vakaların arttığı gözlemleniyor.

Dolandırıcılar, özellikle kayıt dışı işyerlerini hedef alarak, iş müfettişi gibi tanınmış unvanları kullanıyor. Bu sahtekârların işverenleri kandırmak için kullandığı yöntemler arasında ücret karşılığı kitap/dergi satışı, yardım adı altında para toplama, sahte teftiş yapma ve iş takibi vaadi gibi taktikler bulunuyor.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, bu sahtekârların kullandığı yöntemleri açıklarken, işverenleri duyarlı olmaları konusunda uyardı. Dolandırıcılar, özellikle kurum telefonları üzerinden yapılan çağrılarda "Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı", "Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı", "İş Müfettişleri Derneğinin İştirak Şirketi" gibi isimleri kullanarak güven oluşturmaya çalışıyor.

Sahte müfettişlerin işverenleri kandırma yöntemleri arasında kitap ve dergi satışı, eğitim ve danışmanlık hizmeti vaatleri bulunuyor. Dolandırıcılar, işyerlerine ziyarette bulunarak fahiş fiyatlarla kitap veya dergi satmaya çalışıyor ve bu şekilde haksız menfaat elde etmeye çalışıyor.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, bu tür dolandırıcılık girişimlerine karşı işverenleri uyarıyor ve bu konuda duyarlılık göstermelerini istiyor. Devlet denetim elemanlarının kitap, dergi veya benzeri ürünleri satma girişiminde bulunmayacağını hatırlatan bakanlık, işyerine gelen sahte müfettişlerin kimlik sorulması ve şüpheli durumlarda polise ihbar edilmesi gerektiğini vurguluyor.

Bu önlemler, işyerlerinin sahte müfettişlere karşı daha dikkatli ve güvenli bir yaklaşım benimsemelerine yardımcı olabilir.

Kimlik Sorgulaması:

İşyerine gelen herhangi bir müfettişten kimlik göstermelerini istemek önemlidir.

Gerçek bir müfettiş, resmi bir kimlik belgesiyle tanıtılabilir ve bu kimlik üzerinde resim ve görev unvanı gibi bilgiler yer alır.

Telefonla Gelen Müfettişler:

Telefonla gelen müfettişlerin gerçekliğini doğrulamak için işyeri çalışanları, resmi telefon numaralarını doğrulamalıdır.

Telefon numarasını güvenilir kaynaklardan kontrol etmek, sahte müfettişlerin kurumun adını kullanma riskini azaltabilir.

İş Taleplerinin Yazılı Olması:

Müfettişin yapması istenen iş veya taleplerin yazılı bir tebligat şeklinde sunulmasını talep etmek, işyerinin güvenliğini artırabilir.

Resmi belgelerin eksiksiz ve doğru bir şekilde sunulması beklenmelidir.

Güvenli İletişim:

Resmi denetimler genellikle yazılı tebligatlarla başlar. Telefon veya e-posta yoluyla gelen talepler dikkatlice değerlendirilmelidir.

Güvenilir iletişim yöntemleri aracılığıyla doğrulama yapılmalıdır.

Para Taleplerine Dikkat:

Hiçbir resmi müfettiş, işverenlerden para talep etmez. Bu tür talepler karşısında şüpheci olunmalıdır.

Kitap, dergi veya benzeri ürün satışlarına karşı dikkatli olunmalı, resmi bir görevi yerine getirirken satış talepleri şüpheli kabul edilmelidir.

İtibarlı Kaynaklardan Bilgi Alınması:

İşyeri sahipleri, müfettişin gerçekliğini teyit etmek için ilgili kamu kurumlarından doğrulama yapabilir.

Yetkili kaynaklardan alınan bilgiler, sahte müfettişleri tespit etmede yardımcı olabilir.

Polise İhbar:

Şüpheli durumlarda, işyeri sahipleri hemen polise başvurmalı ve durumu bildirmelidir.

Sahte müfettişlerle karşılaşıldığında, güvenlik açısından yetkililere hızlı bir şekilde bilgi vermek önemlidir.

Çalışan Eğitimi:

İşyerinde çalışanların, sahte müfettiş taktiklerini tanımaları ve nasıl tepki vermeleri gerektiği konusunda eğitilmesi önemlidir.

Çalışanlar, sahte müfettişlerle karşılaştıklarında nasıl davranmaları gerektiğini bilmelidir.