Son yıllarda yaşananlar bir defa daha gösterdi ki zaman, bu ülkede yaşayanların hepsi için bir kazanç olarak akmıyor…

Bazıları için hem ayıp hem de kayıplarla dolu…

En büyük kayıpların ahlak erozyonu ile ilgili olduğu ve bunun başını da ne yazık ki siyasete soyunmuşların çektiği çok açık…

En baştaki ayıplı ve ahlaksız kayıpların müsebbibi, yalancılar ve sınır tanımayan yalanları kuşkusuz…

Ülkesinin ve milletinin hiçbir başarısıyla iftihar edememiş müzmin bir kitle, sürekli dezenformasyonlarla, yapılanları da itibarsızlaştırma çabasına giriştiler…

Çok açık kaynakların, mumunu yatsıya bile varmadan söndürdüğü yalanların sahipleri, hiçbir yalanlamayı üzerlerine alma erdemini bile gösteremeden yeni bir yalanın senaryosunu yazmaya koyuldular…

İnsana, “Tarihte gündemin bu denli yalanla boğulmaya çalışıldığı bir dönem olmuş mudur?” sorusunu sorduranlar, aslında hem emsalsiz yalanların hem de kayıpların sahibi durumundalar…

Çünkü bütün bu ayıplara ve ahlaki zafiyetlere rağmen zamanını kazanca çeviren, onur ve erdem kazananlar hala oran olarak çok daha yüksekler…

Ticaret hayatının ayıplıları, kayıplıları da büyük bir sınav veriyorlar diğer yandan…

Bu milletin tarihi kodlarına adeta savaş açmış olarak, büyük bir hırsla spekülasyonlardan medet umarak paralarına para kattıklarını düşünüyorlar; acınası bir iştahla…

Zam yaparken şahine, indirim yaparken kaplumbağaya dönüşen bu zevat, aslında kendi bindiği dalı kesen bir “ahmak” konumunda olduğundan da şimdilik habersiz görünüyor…

Bu ayıplılara, en büyük kayıplarını hem Osmanlıyı hem de Cumhuriyeti tecrübe etmiş bir geçiş dönemi hukukçusu Ali Himmet Berki’nin şu sözüyle hatırlatalım; "Allah korkusu olmadan mâşeri ve medeni terbiye olamaz..."

Belli ki en başta kaybettikleri şey Allah korkusu ve kul utanmasıdır…

Ne beşerî hukuku ne de ilahi adaleti nazar-ı dikkate alan bu zavallılar, adaletin olmadığı bir yerde nasıl bir kazanç umuyorlar…

Çünkü adaletin olmadığı yerde başka bir hukuk tanımaz da gelir ve sizin “soygun”dan elde ettiklerinize çöker…

Yani kimseye “yar” olmayan bir “vurgun kazanç” ortada, oradan oraya savrulurken canı yananlar sadece masumlar olmayacak demek istiyorum…

Ülkesine kaybettirirken en başta kendisine de kaybettiren bu müzminlerin, önce ayıplarından kurtulması kaçınılmazdır…

Her şeyden önce insan onurunu koruyacak bir ahlak anlayışının yeniden inşası gerekiyor…

Zira ayıplar ve kayıplar başka türlü yok edilemez…

Milletin aşına çökmüş bu müzminleri, sonu hiç de hayırlı olmayacak gidişatlarından geriye dönmeleri için bir defa da ben uyarmak istedim; insan olarak bir hatırlatma görevim olduğu inancıyla…

Gerisi elbette kendilerinin bileceği iştir; ama sonunda mutlaka bedel ödeyecekleri bir iş…

 *

Çanakkale Deniz Zaferimizi kutluyor, bu duyguyu canlarını feda ederek miras bırakanları rahmet, şükran ve minnetle anıyorum… Bugünü muhteşem Çanakkale Köprüsü ile taçlandıranları da tebrik ediyorum… Hayırlı hizmetlere vesile olsun…  

DİRİLİŞ POSTASI