Günlerdir havalimanlarında bir tatlı telaş.

Bayram telaşı.

Kimi tatil köyüne, kimi kendi köyüne gidiyor, kimi de uzak diyarlara.

Türkiye’nin iyilik dernekleri senelerdir sevinç taşıyor yeryüzüne.

Güzel gönüllüler her bayram evi barkı bırakıp Türk milletinin selamını iletiyorlar kalbi kırıklara.

Pakistan’ın mahzun yetimlerine Habeşistan’ın yoksullarına, Afrika’nın evsizlerine Asya’nın garip müminlerine…

Bayram götürüyorlar dört bir yana.

Sadece et değil merhamet de sunuyorlar, bütün kıtaların bağrı yanıklarına, yüzü kavruklarına, açlarına açıklarına.

Ay yıldızlı yelekleriyle iyilik taşıyorlar dünyanın her yanına.

Kendini yeryüzünden sorumlu hisseden vicdan sahiplerinin sadakalarını, zekatlarını, kurbanlarını emanetlerini sahiplerine ulaştırmak için adeta zamanla yarışıyorlar.

Yerkürede bir yüreğin derdi varsa onu ancak biz sararız diyen bir ecdadın torunları olarak sınırlar aşıp gönülleri fethediyorlar.

Aylardır sıcak çorbaya hasret, bir tebessüme aç, bir dost bakışına muhtaç insanlara ulaşıp Türkiye’nin taptaze merhabasını sunuyorlar.

Türkiye’nin adını duyanların gözlerinin içi gülüyor.

Her yerde candan aziz biliniyor Türkiye.

Çünkü Türkiye insanlığın kalesi

Yardım derneklerinin gönüllülerine ne kadar teşekkür etsek az.

Türk milletinin yürekler dolusu selamlarını, dualarını, kurbanlarını yedi kıtaya ulaştırmak için yollara düşenler çağımızın diriliş erleri.

Havalimanlarında hangisini görsem bayramlıklarını giymeye hazırlanan çocuklar gibi heyecanlı hepsi. Çünkü yolları uzun, emanetleri ağır.

Senlerdir böyle. Sırtlarına yüklenip tertemiz heyecanları ümmetin kayıp evlatlarına ulaşmak için sefere yazdırıyorlar adlarını.

Kimi Gürcistan’a, kimi Makedonya’ya, kimi Habeşistan’a, kimi Sri Lanka’ya…  

Yaralı sinelerde toplanmak için dağılıyorlar yeryüzüne.

Kapı kapı dolaşıp yürek yürek girerek teslim ediyorlar emaneti sahiplerine.

Kurbanlar kurban oluyor

Bayramlar bayram.

Bir başka gidiş bu gidişler. Dönüşleri de bir başka. Yıkılan umutlar diriltiliyor bayram vesilesiyle.

Yer razı oluyor, gök razı oluyor bu merhamet abidelerinden.

Onları görünce artıyor açlıktan kurumuş dudaklardaki hüzünlü tebessümler.

Türkiye’nin ruhunu anlamayanlar insanın sırrını anlayamaz.

Türkiye Türkiye’yi aşıyor senelerdir.

İnsanlığın yaralarına merhem sunuluyor. Yoksulların yüzleri güldürülüyor.

Gariplerin gözlerindeki minnet kıvılcımlarını görmeyen Türkiye’nin misyonunu anlayamaz.

Türkleri görmek bile iyi geliyor onlara.

 Yüreklerindeki samimi karşılama merasiminin ihtişamında bir oyun parkındaki gamsız çocuklar kadar mutlu ve huzurlular.

Nasıl da gülüyorlar hesapsızca. Sanki onca acıyı tadan onlar değil. Uzun gömleklerinden görünen o kanayan dizler onların değil sanki.

‘Şükran Türkiye’ diyorlar; dilleriyle ve her halleriyle mütemadiyen…

Teşekkürler Türkiye.

Gelin biz de bayramın bereketli ikliminde daha güçlü ekleyelim Türkiye’yi dualarımıza.

Yarabbi diyelim dünyanın iyiliği için sen Türkiye’ye güç kuvvet ver.

Birliğini dirliğini daim eyle. Fitneden fesatlıktan uzak tut. Aleme yeniden nizam verebilmesini nasip et.

Bayram neşesini ülkemizden eksik etme.

Amin.

Hayırlı Bayramlar!

Yâr ile bayram edenlere bayram bayram olur.

Çünkü kalpler ancak Allah’ın zikriyle mutmain olur.

Ve ruhlar asıl vatanlarının kokusunu getiren ruhlara râm olur.

Bayramlar bir kalbimiz daha olduğunu hatırlamak içindir.

İçimizdeki derin boşluğun umkuna, özümüzdeki ölmeden ölesiye birliğin renksiz ve kokusuz ihtişamına ermek için görklü bir fırsat.

Bir öksüz duanın kanadında gelen rahmettir bayram.

Bir aşk; şeksiz ve sebebsiz, Kimsesizler Kimsesi’nden ötürü bütün yaratılmışlara.

En çok da aşkı kalbinde bir kurşun gibi taşıyanlara

Ezelden aşina, ezelden hemzeban olduğumuz,

Beraber ahde bağlandığımız,

Ne olsa yâr-ı cânımız olan

bütün zişuur ve bişuur dostlara,

Hayırlı bayramlar…