“Şahsi hırslar Türkiye’ye tercih edilmiştir. Üzülerek söylüyorum ki geldiğimiz son noktada, dün itibarıyla, 6’lı masa artık millet iradesini, kararlarına yansıtma kabiliyetini kaybetmiştir.”

“Bu masa tek bir adayın tasdiki için çalışan bir noter masasına dönüşmüştür. Ne bir kumar masasında, ne bir noter masasında olmayacağız.”

Alıntıladığım bu cümleler, 3 Mart Cuma günü, İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener’in ağzından çıktı.

Böyle zamanlarda ‘vücut dili’ okuması da önemli olduğuna göre; ‘Sinirini konuşma metninden çıkarırcasına, kelimelerin her birinin üstüne basa basa’ bu konuşmayı yapmış, bir nevi “Alın masanızı başınıza çalın” demişti Meral Hanım.

Bununla yetinmedi.

Hemen ertesinde gazetecilere ‘On the record’ mülakatlar vererek, 2 Mart toplantısına dair içinde “Kemal Bey bana karşı hiddetlenip ayağa kalktı” türü cümleler de geçen ifşaatlar da bulundu.

Sonra hiç beklenmeyen ihtimal gerçekleşti.

Şapkadan bir tavşan çıktı, yeni bir formül üzerinden şu yukarıdaki sözleri sarf eden aynı Meral Hanım, “Olmadı, olamadı” dediği 6’lı masaya geri döndü.

AKŞENER 6 MART TOPLANTISINDA DAHA AĞIR KONUŞMUŞ

Muhalefet cephesi açısından Perşembe ile Pazartesi akşamına kadar süren kabus dolu saatler, Amerikan iç siyasetini anlatan House of The Cards dizisindeki hayali entrikalara bile taş çıkartan gerçek entrikalar orada da bitmek bilmedi.

Bu saatten sonra artık orada sükunet hasıl olmuştur diye düşünülen son toplantıda Meral Hanım 2 Mart’ta söylediklerinden daha fazlasını söylemiş, aslında masaya dönmekle, masa kalmış sayılmayacağını gösteren çıkışlarda bulunmuştu.

Salvolarına devam etmiş;

Kemal Kılıçdaroğlu’na, “Senin seçimi kazanamayacağını CHP’li belediye başkanların bana bile söylediler” diye;

Ali Babacan’a, “Senin öncülük ettiğin özelleştirmeler yüzünden ekonomi battı” diye;

Gültekin Uysal’a ise, “Sen zaten partinin yolarıyla hesapta bile yoktun” diye çıkışıp kendisini 6’lı masa huzurunda aşağılamaktan geri durmamıştı.

Şimdi…

Burada akla gelen temel soru, bu masanın nasıl olup da seçmeni, “Birlik ve beraberlik içerisinde ülkeyi yöneteceğiz” temalı kampanyaya inandırabilecekleri sorusudur.

“Muhalefette iken böyle iseniz, iktidarınıza nasıl güvenelim” sorusudur, akıllara hücum eden.

Siz iktidarda da böyle kavga ederseniz, bu ülke bunu nasıl kaldırır, kaos ve istikrarsızlığa sürüklenmez mi sorusudur.

Hadi seçildiler diyelim, daha ilk günden ‘At Pazarlığı’ biçiminde başlayacak olan Kabine paylaşım pazarlıklarının oluşturacağı siyasi belirsizlik/istikrarsızlık görüntüsünün nelere mal olacağı sorusu.

AKŞENER, İMAMOĞLU VE YAVAŞ İÇİN DE İSTEDİĞİNİ ALAMADI

İYİ Parti’yi masaya geri döndüren önerinin ne olduğunu biliyoruz.

Parti Sözcüsü Kürşat Zorlu, “Her iki belediye başkanımıza 13. Cumhurbaşkanının yetkili ve icracı 2 cumhurbaşkanı yardımcıları olmaları konusunda kendilerine önerilerini iletmiştir.” Sözleriyle yeni teklifi kamuoyuna açıklamıştı.

Peki sonuç ne oldu?

6 Mart akşamı açıklanan uzlaşı metninin 12’nci maddesi oldu sonuç:

“İstanbul ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanları, Sayın Cumhurbaşkanı’nın uygun gördüğü zamanda ve tanımlanmış görevlerle Cumhurbaşkanı Yardımcısı olarak atanacaklardır.”

Bu, bu süreçte yer yer ‘Pinpon topu’ olmaya zorlanmış iki ismin, yani Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu’nun ‘yetkili ve icracı’ olmak şöyle dursun, Cumhurbaşkanı Yardımcısı olup olmayacaklarını dahi garanti etmeyen bir cümle.

Belli ki, Akşener’in masaya döndükten sonraki ‘elinin zayıflığı’ diğer genel başkanlar tarafından iyi kullanılmış, burada da kendisi ‘eli boş’ gönderilmiş, hatta baya biraz da aşağılayıcı tarzda bu olmuştu.

CHP’li Özgür Özel, bu durumu, “Bizim arkadaşlarımız anayasa ile ilgili bir sorun olmasın veya herhangi bir şüphe akla gelmesin diye düşünülerek özenli, dikkatli ve tartışma yaratmayacak bir şekilde kalem aldı. Yoksa elbette şunu söyleyebilirlerdi: Yavaş ve Ekrem İmamoğlu, Cumhurbaşkanı Yardımcısı olarak görevlendirileceklerdir’ diye…” izah etti.

DEVA Partili Mehmet Emin Ekmen ise, Özel’in dediklerini daha doğrudan dile getirdi:

“Anayasamız var. Yasamız var. 9 ay sonra yapılacak seçimler var. Hangi aşamada nasıl sürece dahil olacakları önemli. Mevcut sistemde iki görevi birlikte yürütmeleri mümkün değil.”

Yavaş ve İmamoğlu için, “Yetkili ve icracı Cumhurbaşkanı olmalarını masaya dönüş şartı” olarak gündeme getiren Meral Hanım, bunun aslında masaya dönmesi için şeklen gündeme getirilmiş bir fikir olduğunu, masada karşılaştığı tutum sonrası kendisi fark etmiş olmalı.

Final sorusu şu:

Acaba İmamoğlu ve Yavaş da fark etmişler midir?

Günün sonunda kendilerinin sadece isimlerine ihtiyaç duyulduğunu.