Ne yaptı bu millet ki bedel ödemesi bitmiyor!
Ve sevinirdim doyasıya balkonda Vita kutusuna dikilmiş mevsim çiçeklerim açınca…
Her Hıdrellez'de dileklerim olurdu.
Gül dibine dileklerimi dökmezdim ama o gece daha bir candan yakarırdım şu olsun bu olsun diye…
O zaman Ecevit vardı tek kanallı televizyonda bir de Demirel.
Aynı şeyleri söylerlerdi. Ama biz, her akşam yurtlarımıza vardığımızda ve ölmeden yataklarımıza uzandığımızda şükrederdik!
Acılarımız sahiciydi. Bir yiğit toprağa düşünce hepimiz ardından yürürdük…
Sloganlarımız vardı, türkülerimiz vardı ve daha da mühimi, bir gün gelecek memleket düzelecekti. Tam da hayal ettiğimiz gibi!
Hiç bulamazsak biz uydururduk, “akıncılar akında zafer yakında!”
Bedenimiz Turan'dı, imanımız Hira kadar büyüktü. Ve Denizler birer umuttu…
Ve hep aynı yaşta kalacak sanırdık sevgimiz, sevgilimiz.
40 yaşı çok uzaktı.
O gün geldiğinde, zaten memleket de kurtulmuş olacaktı.
Memleket ne ki? Dünyayı kurtarmaya yeter azmimiz vardı.
Hepimiz el dokumasıydık. Aramızdan çürük çıkmazdı.
Her kış Komünizm gelebilirdi ama gelmezdi.
Çünkü enflasyon canavarından korkardı…
Paralarımız da çoktu. Cebimize sığmazdı. Bir kilo zeytinyağı almak için, bir düzine banknot sayardık. Çok paramız vardı ama memleket fakirdi… Öyle diyorlardı.
Biz hep aynı yaşardık. Maltepe içerdik, simit yerdik ve Koska'da Arif Amca'nın çayını içerdik.
Her fırsatta “go home” derdik buradaki Amerikalılara ama inadına her yıl daha bir kalıcı gelirlerdi.
Asker bizim askerdi önceleri. Sonra Coni Amca'nın çocukları olmayı yeğlediler. Kışla, orduevi, gazino bize yasaktı.
Ama olsun! Bir gün tam da lazım olan şekliyle adam gibi adamlar, imanı granitten müminler, alemin derdini derdi bilen Müslümanlar olacaktı bu memlekette. Hele şu zilletten bir kurtulsunlardı… Memleket dedemin anlattığı tadında olacaktı…
Birileri umutlarımızı söndürmeye çalışırdı ama ocaklarımız gümrahtı. Tutuştururduk eski küllerinden umutları yeniden…
Ama bir gün, sabah erken kalktım, kapımda asker vardı. Fırına bile gitmek yasaktı.
Sevinmiştik ama o gün birçok şeyin değiştiğini geç anlayacaktık. O günkü takvim yaprakları, duvarda asılı kalacaktı yıllarca.
Ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Önce, aynı tasalarla tasalanmak son buldu. Sonra aynı sevinçle sevinmek…
Benim ağladığıma ötekisi güler olmuştu.
Eskiden de ölesiye kavga ederdik amma ‘zînet günü'nde bir araya gelince eski husumetleri unuturduk.
Ama o tarihten sonra aramızda geçenleri hiç unutmadık.
Tonton bir amca getirmişlerdi uzaklardan. Memleket artık ona emanetti. Hiç eskilere benzemiyordu. Çok şeyleri değiştirdi hayatımızda. En kötüsü de gözümüzü açtı.
O güne kadar kendi kendimize yaptığımız kavgaların ve övünmelerin irapta hiç mahalli olmadığını gördük.
Amerika hakiki dostumuz olmuştu(?) amma bin yıllık dostumuz Kürtler bizden küsmüştü.
Önce üç beş çapulcu idiler.
Ülke büyüktü. Çapulcuya pabuç bırakılmazdı.
Sonra baktık ki, çapulcu, şehirler basmış, gündüz ortasında ev, gece yarısı sömlekteki çocukları diri diri ateşe verip yakmış.
Bizler de 40'ına varmıştık. Yaşımız geçip gitmişti amma ne umutlarımız gerçekleşmiş, ne memleket kurtulmuştu. Bir kısmımız zindanlarda yitirmişti umutlarını bir kısmımız gün ortasında karanlığa gömülmüştü.
Yılmaz Güney Yoktu ama Ahmet Kaya vardı. Türküleri Yılmaz'ın filmleri gibiydi. Eski solcular köşe dönmüş liberal olmuşlardı. Her biri kapitalizmin bir tahtına oturmuş ahkâm kesiyorlardı. Eski dönemin kabahatlisi ülkücülerdi…
Sonra bir kere daha Coni Amca'nın çocukları meydan aldı. Bu kere yanlarında ‘Tamara'nın çocukları da vardı. Ve hedefleri, Müslümandı!
Türk milletini bütün bütün sukut ettirmek, can damarını kesmek, bin yıllık tarihini karalamaktı! Ve bin yıl iktidar kalacaktı!
Milletin önce dini, sonra elindeki sermayesi kınandı. Ve ardından sermayesi yeşile boyandı. Elimizdekini almasınlar diye Genelkurmay önünde kuyruk yarışlarına girdik. Gözlerine girelim diye birbirimizi gammazladık. Kimimiz iflas ettik, kimimiz kaçtık…
Ve sonra o günler geldi. Edenin bulduğu o günler
Yaşanan her şey, evet eski yürek yangınlarımızı söndürüyor hem bir yerlerde de yeni yangınlar başlatıyor.
Artık bizim mevsimimiz geldi diyordum. Ve neşideler mevsimi gelir diye bekliyorum.
“Ben acele ettim kışta geldim, siz baharda geleceksiniz” demişti. Başı göğe ermiş, görklü Müslümanlar gelecekti… Kimse ummasa da İslam ilk başlardakine benzer bir gariplikle yeniden avdet edecekti.
……
Bu ne bitmez kışmış ki bahar kapıdan yüzünü her gösterdiğinde doğudan bir kara yel esiyor…
Ne zaman bahar, bahar olacak bilmiyorum.
Biz yeni buluşmalar beklerken, eski dostluklar bile düşmanlığa inkılap ediyor. Yüreğinden arşa çakılı mümin mal ve şehvet rüzgarında savruluyor. Bir o yana bir bu yana…
Ama ben hâlâ bir bahar bekliyorum.
Ne çetin imtihandır bu böyle?
Ne yaptı bu millet ki bedel ödemesi bitmiyor, bitmiyor, bitmiyor!
mabulut@gmail.com
-
hikmet ozdemir 12 yıl önce Şikayet Etneden bu millet. neden bu millet buyuk imtihanlarda ...ve neden bitmiyor....cunku dersine calismamis bir ogrenci gibi imtihana giriyor ama salliyor...o zamanda isler boyle oluyor.... okul yapiyoruz ...yaptigimiz okula bizi sokmuyorlar...neden peki....basortun var diye....kit olan maddi kaynaklarimizi ve insan kaynaklarimizida yurtdisina pompaliyoruz...okusunda adam olsunlar diye...maras'ta fransizlara karsi direnen musluman sutcu imamlar durumun boyle olacagini bilselerdi fransizlara boyle direnirlermiydi...simdi kendi kardesleri fransizdanda fransiz....neyse ...teksasta iftar vaktine az var ben burada anlayana..diyorum...baska ne diyeyim...Beğen Toplam 2 beğeni
-
Kamil 12 yıl önce Şikayet EtYani . Tüm suç Coni Amca'nın çocuklarında öyle mi ? Sakın "dinlerini parça parça edip,her birisi kendi yaptığıyla övünenler" sebebiyle olmasın.Hani hedef aynıydı ? farklı yollardan bile olsa yine aynı yere çıkılıyordu ? Hiç kimse kusura bakmasın ama Müslümanım diyenler Allah'ın dinine (Kuran'a) sarılmadığı sürece daha çok sürünürler.Biz burada kendimizi yırttık,yapmayın etmeyin,bölünmeyin dedik ama kendisine şeyh/şıh bulan sen bilmezsin dedi.Evet biz bilmiyoruz onlar biliyor.O halde gelsin şimdi onlar kurtarsın.Çıkartılan hangi kanun Kuran'a uyuyor ? Sen Allah'ın tüm kanunlarını değiştireceksin,işine geldiği şekle sokacaksın sonra bu millet niye bu kadar bedel ödüyor diye soracaksın.Yazık ki ne yazık.Beğen Toplam 1 beğeni
-
necmettin 12 yıl önce Şikayet Etbu bu dünyadaki ya ahirette ebedi cehenneme ne demeli.. bahar gelmez çünkü bu millet kuranın ayetlerine inanmıyor.kendilerine bi takım veliler edinmişler onların peşinde gidiyorlar.bu yüzden sanıyorumki bu millet tevbe edip kurana sarılmadan lanet hep üzerlerinde olacak.Allahtan başka şefaatcı yok dedinmi hemen inilemeye başlıyorlar.bak kardeş kuran cibril ve mikalin Allah olduğunu söylüyor dedinmi hemen inkara kalkıyorlar.Allahın ayetlerini bile bile inkar ediyorlar.bu milletin ne bu dünyada ne ahirette yardımcısı yoktur.taki kendlerini düzeltene kadar.Beğen Toplam 1 beğeni
-
Esad Kılıç 12 yıl önce Şikayet Etçok güzel yazı . ellerine sağlık bu tür yazmanızı arada tavsiye ederimBeğen Toplam 3 beğeni
-
sedat özçiçek 12 yıl önce Şikayet Etmısıra bakınca eski bizi görüyorum. mısır halkı onuru için direniyor, seçtiği için direniyor, Allah yar ve yardımcıları olsun, geçmişte bizde bu acıları yaşadık, ama onlar kadar mermilerin önünde durmadık hocam, kabullendik, sineye çektik, zamana bıraktık, ama o zaman var ya zaman, benliğimizi onurumuzu ilkelerimizi dini yaşayışımızı ve imanımızı her gün biraz daha yıprattı, azalttı ve sonuçta böyle bir millet çıktı ortaya, bugün çanakkale sarıkamış hicaz yemen kıbrıs trablus ta verdiğimiz şehitler kalkıp gelseler yüzümüze tükürürler, niye mi? boşverin kafirleri biz müslümanlar arasında bu kadar ayrı gayrılık varken biz nasıl kardeş olacağız, nasıl düşmana kafa tutacağız, peygamberin övgüsüne mazhar olmuş bir milletiz diye nasıl haykıracağız, o yüzden hocam bu millete ne olduğunu hepimiz biliyoruz ama kendimize değil başkalarına sorduğumuz içinde cevabı bulamıyoruzBeğen Toplam 6 beğeni
