Siyaset erbabının ve uzantılarının çetelerle ilgili gözaltıları bana, doğrudan bir ilişkisi olmaması gerekse de... Siyasete girip de “zenginleşmeyen” çok az insanın bulunduğunu bir kez daha anımsattı.

Bu bitmez tükenmez “hizmet aşkı” ne hikmetse genellikle sonunda büyük bir servete dönüşüyor.

Osmanlı’da da öyleydi...

Saray’da yükseldikçe paralar pullar, hanlar hamamlar artardı.

Şimdi de arsa rantlarından, himaye gören uyuşturucu kaçakçılığına kadar çeşitli “işler” siyasetle koyun koyuna.

Bir ülkede yeterli üretim ve evrensel hukuk olmayınca her türlü rezillik oluyor.

Geçmişte de tüm yolsuzlukların kaynağı devlet rantları oldu.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz