Önce, önü, arkası, sağı, solu hala iyice araştırılmamış biri tarafından Ahmet Türk’e yapılan fiziki saldırı... Ardından Ahmet Türk’ün “provokasyon” olarak nitelendirdiği...

... ve PKK’nın üstlendiği iki polisin şehit edilmesi...

Hemen arkasından da Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün memleketinde, gene o ilin bir bakanına, onca korumanın yanında, sarı eşofmanlar içinde, boynunda düdüğü, jimnastik hocası bir boksörün gayet soğukkanlı ve planlı saldırısı.

Ne oluyor?

Belli ki artık Türkiye’yi “iç sömürge” olarak yönetemeyeceklerini görenler, çareyi büyükbabalarından tevarüs ettikleri şiddette görüyorlar.

Onlara göre, şayet Türkiye kan revan içinde kalırsa, bir şansları olabilecek.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz