Pazar gününün nispi sakinliğinden yararlanıp, geçtiğimiz haftaya daha geniş bir açıdan bakmakla meşguldüm...

Objektifim daha da genişledi, daha eskilere doğru da meylettim...

Türkiye siyasal gündeminin yeniden sığlaştığı, “tek menülü lokantaya” döndüğü bu günlerden dönüp geriye baktığımda, 2004 yılında Avrupa Parlamentosu’nda yaptığım bir konuşmada daha yüksek bir umut taşıdığımı da gördüm:

“Bugün, Türkiye’nin AB’nin de büyük katkısıyla ‘Kemalist modernleşmeden demokratik modernleşmeye’ geçtiği göz ardı ediliyor. Demokratik modernleşmenin bir öncekine göre iki temel farkı; halkın katılımı ve üretim biçimindeki değişimdir. Gümrük Birliği Türkiye’nin sanayi yapısında, değişimin temel dinamiğini üreten bir enerji sağlamıştır.

Yazının devamını okumak için tıklayın