Acaba biz Türkler bir şeyi yaparken bunun bir tekrar mı yoksa bir ilk mi olduğunu düşünür müyüz?
"Çözüm Süreci" dediğimiz ve Türkiye'deki insanların ayrım olmaksızın tüm hak ve özgürlüklere sahip olmalarını amaçlayan girişim, kesinlikle bir tekrar değil... Cumhuriyet tarihinde bir ilk bu...

Ama bu girişime karşı insanlarımızın bir kesimi, geçmişte defalarca tekrarlanan davranışları sergilemekteler. Sanki amaçlanan barışın, can ve mal güvenliğinin ve geleceğe dönük birliktelik iradesinin kalıcı hale getirilmesi değil... Birileri, hem de milletvekili olan birileri "PKK neden silah bıraksın ki" benzeri sözleri söyleyebiliyorlar... Başka birileri de Türkiye Cumhuriyeti'nin iç barışını Suriye'nin kıyametten farksız ortamına endekslemeye çalışıyorlar.

Garip söylemler

PKK'lı Cemil Bayık'ın İngiliz "The Independent" gazetesine verdiği demeçte "Kobani düşer, El Nusra Cephesi de Afrin'e saldırırsa Barış Süreci'ne devam etmek artık mümkün olmaz" dediğini duymadınız mı? Amerika'nın Sesi radyosuna konuşan HDP Van Milletvekili Aysel Tuğluk'un "Çözüm süreci aslında bitirilmiş diyebiliriz" şeklindeki sözlerine ne diyorsunuz?

Galiba bu durumu da doğal karşılamak zorundayız. Çünkü "Yeni Türkiye"nin varlığı eski Türkiye'nin tüm alışkanlıklarının bir anda buharlaşması anlamına gelmiyor.

Evet... Bazıları için milyonlarca insanın barış ve istikrar içinde, birlikte, kardeşçe yaşamaları bir anlam taşımıyor... Bombalarla, kurşunlarla birlikte yaşamak Diyarbakırlı, Bitlisli, Yüksekovalı insan için sanki bir kader... Sanki Güneydoğulular, kendi kentleri Halep'e, Musul'a benzemediği için utanç duyuyorlar... Devlet sanki kendi vatandaşını yok etmek için var olması gereken bir kurum...

yazının devamı için tıklayınız