Bütün kıssalı fıkralar gibi bu fıkra da Nasrettin Hoca'ya dayandırılır. Hoca berberde sakal tıraşı oluyormuş.
Berber çok acemi olduğu için usturanın her hareketinde Hoca'nın yanağının bir yeri kesiliyor ve kanamaya başlıyormuş...
Berber de bu kesiklerin üzerine bir parça pamuk koyup, kanamayı durduruyormuş.
Hoca'nın o yanağı böylece pamuk tarlasına dönmüş.
Derken berber Hoca'nın öbür yanağına geçmiş.
Tam usturayı o yanağa değdirecekken Hoca berberin elini tutmuş...
- Evladım bari bu yanağa da buğday ek, demiş.
Toplumların geçmişlerinde kanamalı kesikler varsa, bugünlerindeki her davranış ve her söylem olağan dışı bir dikkatle ve hassasiyetle izlenir.
Örneğin Türkiye'de çalışan Ermenistanlı Ermeniler "Kaçak" işçiler de olsalar, onlara dönük sınır dışı etme içerikli tehditler "Kaçak" olmaları gerçeğinin ötesindeki algılamalara sebep olur.
Jivkof "Bulgaristanlı Türkler"i sınır dışı ederken, biz "Bunlar Türk ama Türkiyeli Türk değiller" mi demiştik 1980'lerde?
Çünkü 20'nci yüzyılın başında topraklarımızda başlayıp sınır ötesinde biten ve o dönemdeki vatandaşlarımızı hedef alan "Tehcir" içerikli bir "Ermeni Sorunsalı" vardır.
Bu hâlâ dış politikamızın da iç siyasetimizin de hassas ve problemli konuları arasındadır.

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz