Kendi eğitim ve kültür düzeylerini toplum ortalamasının üzerinde görenlerin yurt ve dünya gerçeklerine önyargılı yaklaşmaları, resmi ideolojinin eğitim sistemi üzerindeki etkisinin bir kanıtı değil midir?

Gerçek olaylara dayalı değil toplum mühendisleri tarafından projelendirilmiş sanal gerçeklere dayalı bir tarih anlayışı...

Yurttaki ve dünyadaki değişimi görmezden gelen bir siyaset modeli...
Çoğulculuğu rejimin tehdidi olarak gören, laikliği inanç özgürlüğünün güvencesi olarak değil inançların devlet güdümünde olması şeklinde anlayan bir yaklaşım...

Halka karşı bürokratik oligarşiyi öne süren, kuvvetler ayrılığı denilince kara, deniz ve hava kuvvetlerini algılayan bir bakış açısı.

Kendilerini "Beyaz" ya da "Aydın" olarak sunan kesimlerin demokrasi ile uzlaşmaları neden bu kadar zor ve yavaş gerçekleşiyor?

Köşe yazısının tamamını okumak için bu linki kullanabilirsiniz

(Mehmet Barlas - Sabah)