Son günlerde tartışılan bir film var.

Hemen ortaya atılıp sende mi demeyin karar vermeden önce bence yazının sonunu bekleyin.
 
Birincisi ilgi görünce ikincisi çekildi. Daha ilk gösteriminde izdiham yaşandı. Hatta girişte filme uygun bir küçük arbede bile yaşandı.

Başrol karakterinin en belirgin özellikleri küfür, hakaret, magandalık ve tembellik.

İsmi Recep İvedik....

Bazıları çok beğendiğini iddia etse de her fırsatta küfür eden bir nine ve torununun maceralarını izlemenin nesi güzel anlayamadım.

İşin garibi, başka filmlere gösterilen eleştiri ve tepkiler Recep İvedik söz konusu olunca nedense birden azalıyor.

Dozu düşürülüyor. Sanat deniyor. Gişe rekortmeni olduğu gerekçe gösterilerek susturuluyor.
 
Filmin senaryosu tamamen bir kesimin bakış açısının komedi örtüsüyle halka dayatılmasından ibaret.  Küfürler, bel altı diyaloglar “espri” adı altında mazur gösterilmeye çalışılmış. Hani bazı köşeyazarların kendi kafalarındaki “göbeğini kaşıyan bidon kafa” imajının ete kemiğe bürünmüş hali. Her ne kadar bu tabiri bazıları mütedeyyin insanlar için kullanmaya çalışsa da asıl amaç güdülebilir, bilgisiz, geleceği göremeyen, yönetime muhtaç karakteri göstermektir.. Kültür erozyonu dedikleri bu olsa gerek. Senaristler direkt hakaret edemedikleri bir kesimle böyle dalga geçme şansı yakalamışlar.

Bir nevi kraliyet şaklabanı yaratılmış. Aristokrat tipler de bu karakter üzerinden “göbeğini kaşıyan bidon kafalılarla” dalga geçme şansı bulmuşlar.

İsmi ise bu çelişkiye dikkat çekiyor.; Halk Kahramanı..

Bir dönem Gazman vardı. Hani kuru fasulye yiyor (özür diliyorum) yellenerek uçuyor kötüleri yakalıyordu. Ama hem bu karakterin hayali ve fazlasıyla abartılmış olduğu her halinden anlaşılıyordu. Üstelik o karakter ana avrat küfretmiyordu.
Onun da öncesinde Kemal Sunal’ın canlandırdığı Şaban karakteri vardı. Onun en büyük küfrü şimdiki filmlerde sevgi sözcüğü olarak kullanılacak kadar masum kalır.

Halk kendine kahraman olarak Recep İvedik’ler mi istiyor?.

Cahillik ile görgüsüz bir “öküz” (bu da aslında o hayvanata bir hakaret ama neyse) olmak arasında bir ince sınır olması gerekmez mi?.
 
Bilmiyorum ama benim için Recep sözcüğünün başka bir anlamı vardı.

Bizim dini geleneğimizde üç ay vardır ki bunlara çok önem atfedilir.

Her ne kadar miladi yıl içerisinde görünmeseler de büyük hürmet ve saygı gösterilir.

Recep, Şaban ve Ramazan...

Recep ayı İslam öncesinde bile kutsal sayılırdı. Hz. Nuh bu ay içinde tufandan kurtulmuştu. Onun içinde savaşlara ara verilir. İslam sonrası da bu saygı devam etti.

Hz. Peygamber’in  “Allahım! Receb'i ve Şâban'ı hakkımızda hayırlı ve mübarek kıl, bizi Ramazan'a ulaştır” diye dua ettiği rivayet edilir.

Regaib ve Miraç geceleri bu ay içindedir. Bu ay ibadetlere kat kat misli ile karşılık verilir.

İşte bu nedenledir ki bu aya hürmeten yeni doğan çocuklara müslümanlar “Recep” ismini verirler.

İsimlere çok şey yüklemek doğru olmayabilir ama onların üzerinden eğer zihinlerde bu değerlere ilişkin kötü bir imaj bırakılacaksa dikkatli olmak gerekir diye düşünüyorum.

Şimdiye kadar bir maganda karakterine senaristlerin, Tolga, Çağdaş, Kaya veya Mert ismini koyduğunu görmedim.

Bu kadar hassas olunmasını istemem yanlış mı?


Mehmet KIVANÇ
mehmet.kivanc@kanal7.com