Poyrazköy İddianamesi kabul edildi.

İddianamedeki başlıklar ve içerik korkunç.

Türkiye’de halkın oyları ile seçilen bir iktidarın Cumhuriyeti yıkmaya çalıştığına inanan birtakım kişiler buna dur demek istemişler. Ancak iktidar arkasındaki halk desteğinden tırstıkları için önce “ortamı” hazırlamak istemişler.

Bunun içinde türlü eylem planları yapmışlar.

Bunlardan biri de Koç müzesine hediye edilen bir denizaltının halk ziyareti sırasında bombayla patlatılması ve yükselecek gerilim ile darbe için gerekli kaos ortamının yaratılmasına katkı sağlanması.

Ancak bu plan son anda orada olmaması gereken bir emekli askerin dikkati ile sonuçsuz kalıyor. Saklanan patlayıcı bulunuyor, olay sivil hiçbir kuruma bildirilmeden askeri savcılık tarafından soruşturularak(!) karara varılıyor. Bomba nereden geldi, niye geldi, nasıl geldi soruları sorulmadan ihmalkârlık(!) kapsamında değerlendirilip kapatılıyor.

Olay bu...

Genelkurmay başkanımız Org. İlker Başbuğ’a Habertürk Genel Yayın yönetmeni Fatih Altaylı soruyor; “Kim koymuş, nereden gelmiş biliniyor mu?” diyor.

Bende onun yazdıklarından aktarıyorum. Cevap satır satır aşağıda... 

Org.İ.B“-Bunları bilmiyoruz. Kuvvetle muhtemel bunlar zaten denizaltıda bulunan patlayıcılar. Çünkü denizaltılarda patlayıcı bulunur. Çeşitli nedenlerle. Bazen düşmanın eline geçmesin diye denizaltıyı batırmak için. Bazen buradaki kripto cihazları düşmanın eline geçmesin diye. Muhtemelen bunlardan bir bölümü denizaltı hizmetten alınırken bir yerde kalmış olabilir. Bilmiyoruz.

F.A -450 gram patlayıcı denizaltıyı batırır mı?

İ.B - Batırmaz tabii. Bunlar kalmış olan, gözden kaçmış olan miktar olabilir.

F.A Gemiyi gezen çocukları öldürmek için konmuş olduğu iddia ediliyor.

İ.B - Saçmalık.

F.A Patlasa ne olurdu peki?

İ.B - Elbette kısmi bir zarar olurdu ama gemiyi batırmazdı. Patladığı bölgeye zarar verirdi. Dışarıya bir etkisi olmazdı.”

Ama Sayın Altaylı soramamış.

Paşam, “düşman eline geçmesin diye konulanlardan bir kısmı unutulmuş” diyorsunuz ama bu patlayıcılar öyle gelişigüzel mi serpilir denizaltıya. Bunların yerleri normalde belli olmaz mı? Hepsinin alınıp alınmadığı nasıl kontrol edilmez. Yav burada bir eksik var demez mi insan? Bu kadar alelade mi yapılır işler Askeriyede...

Altaylı şunu da soramamış.

Paşam, bu denizaltı müzeye bağışlanıyor. Düşman karasularında görev yapmıyor ki o patlayıcı o kadar zaman sonra bile hala orada dursun. Bunun ihmali olur mu?

Sayın İlker Başbuğ, unutulmuş demiş.

Altaylı soramamış;

Paşam o denizaltılarda torpidolarda unutuluyor mu yoksu? Ya da düşmanın eline geçmesinden korktuğunuz kripto cihazı da sakın unutulmuş olmasın. Müzeyi dolaşan Yunanlı turistlerin eline geçmesin diye mi her ihtimale karşı o patlayıcı unutuldu(!) diye...

Soramamış Altaylı.

Bununla da kalmamış Sayın komutanımızın sözleri.

450 gramcık(!) patlayıcı patlarsa denizaltı bile batmazmış.

Yani korkmaya bile lüzum yok mu?.

Ne olur canım patlasa bile en fazla denizaltıda kısmi hasar(!) meydana gelir. Denizaltıyı gezen üç beş kişi ölürdü en fazla(!)

Önemsiz demeye mi getiriyorsunuz?

Patlayıcının miktarını 450 gram. Önemsiz canım. Yarım kilo bile etmiyor.

Patlasa ne olur ki? (El bombaları da topu topu 600 gramcık)

Sayın komutanımız o patlayıcıların, kim tarafından, neden ve nasıl konulduğuna ilişkin soruya, “kesin olarak bilmiyoruz” diyor.

Ama Altaylı’nın “gemiyi gezecekler için oraya konuldu deniyor” cümlesine kesin cevap veriyor.: “Saçmalık!”

Bu kadar net.

Paşam son sözünü de söylüyor.

“Burası Türk Silahlı Kuvvetleri. Muz cumhuriyeti ordusu değil. Burada disiplin tamdır. Yüzde bin tamdır. Emir komuta zinciri tamdır.”

Bizde size inanmak istiyoruz Sayın Genelkurmay Başkanım.

Ama görüyorsunuz ya. O yüzde bin disiplinli ordunuzda çocukların gezmesi için müzeye konulan koskoca denizaltıda bomba bile unutuyorlar(!)...

 Mehmet KIVANÇ - Haber 7
mehmet.kivanc@kanal7.com