Kendinizi bazen dünyaya kurban edilmiş bir günah keçisi sandınız mı? Sanki bütün kabahatlerin sonucu, sizin başınıza patlıyormuş gibi.

Veya öyle anlar oldu ki sanki dünyanın merkezinde siz varmışsınız gibi. Olmadık anlarda prens/prensesmişsiniz gibi hoş bir güven duygusu.

Hatta havalara endeksli ruh hali, gökyüzü güneşli "mutluyum";  bugün hava yağışlı "eyvah! günüm kötü geçecek…!" halleri.

Aşırı duygusal insanların sayısı artmaya başladı. Geçmişte duygusuz insanların sayısı çoktu, günümüzde duygusal insanların.

Hiç düşündünüz mü, niçin bir anda “duygusallık patlamalar” yaşar olduk? Bu durumda bir gariplik yok mu sizce?

Hayat şartları zorlanmaya başladıkça, ne kadar acı ki, insanların kişilik patolojilerinde de değişimler olmaya başladı. Yavaş yavaş ruh sağlığımızı kaybediyoruz da haberimiz yok.

 “Duygusal olmak kötü mü şimdi” diye aklına soru takılanlar için hemen cevap vereyim. Sevgili okurlar, duygusal bir insan olmak tabii ki kötü değil.

İnsan organizması çeşitli bileşenlerden oluşur. Duygu-düşünce-davranış üçlüsü özellikle son derece önemlidir. Sağlıklı yapı, bu üç bileşenin, sağlıklı dağılımı sonucu ortaya çıkar.

Bir insan hayal edin, sadece düşünüyor, gece gündüz düşünüyor, ama iş yok, faaliyet yok, davranış yok, ve duygu yok…

Başka bir insan hayal edin, hareket halinde, ama ne yaptığını bilmiyor, yürüyor, koşuyor, eylem halinde, ama neyi neden yaptığını bilmiyor bile.

Ve sonuncu kişiyi hayal edin, sadece duygulanıyor, ocakta yemek yanıyor o üzülüyor, hava yağışlı kendisini kötü hissediyor, sadece duygularıyla yaşıyor ama düşünce yok, davranış yok.

...

Duygusal insan çok yorucudur. Duygusal ya… herkes kendisiyle ilgilensin istiyor, ev halkı, arkadaşları, iş çevresi. Herkes onun her şeyiyle ilgilensin, ufacık bir baş ağrısında, odasına gelip, “Geçmiş olsun” demeyen herkesin üzerini çiziyor. Kendisine sormuyor bile “Benim muntazaman her gün başım ağrıyor… iş arkadaşlarım ne yapsın… her gün bana gelip ‘geçmiş olsun' diyecek halleri yok ya…?”

Duygusal ama... ahh bir de bu duyguların yönü belli olsa, hangi duygu, ne zaman, nerden fışkıracak belli değil. üzülecek zannedersiniz öfkelenir, sevinecek diye bir jest yaparsınız bozulur.  Gülmesi için bir şaka yaparsınız, kendisiyle alay ettiğinizi zanneder sinirlenir. Ne zaman ne hissedeceğini kestirmek çok zordur.

Sevgili okurlar… sosyolojik açıdan bakılırsa, bizim ülkemizin insanı geçmişte duygulara çok da fazla önem vermiyordu. Trendler değişti, şimdi zaman duygusalların zamanı!

Doğru olanı ne…?

Doğru olanı düşünce-davranış-duygu üçgeninin, birlikte ve paralel hareket edebilmesi…

Ne kadar acı ki psikiyatrik rahatsızlıklar anlamında tanı alınması gereken durumlar, halk arasında sanki normalmiş gibi algılanmaya başladı… yani bazı kişilik bozuklukları, halk arasında tanınmadığı için, farkında olunmadan taltif ediliyor ve bir çok kişi kendisini bu formata oturtmak için uğraşıyor.

İşte aşırı duygusallık denilen, aşırı üzülen, aşırı her söylenenden etkilenen kişilerin durumu da böyle.

Dünya Sağlık Örgütü kriterlerine göre bakıldığında, “Histrionik Kişilik Bozukluğu” dediğimiz grup, yukarıdaki kişileri temsil ediyor.

Davranış biçimlerimizi tanımalıyız. Hal-hareketlerimizin nereye yattığını bilmeliyiz. Varsa yolunda gitmeyen yanları, değiştirmek için çaba harcayalım. Bize uygun olanları, insani olanları kalsın. Hastalık ve kişilik bozukluğu düzeyinde olan bulguları da gidermek için kişisel çabalarımızla hareket edelim.

Sevgiyle kalın…

NOT:

1) 5 Şubat Çarşamba 2014

Saat 13:00-14:00 arası Ümraniye Belediyesinin organize ettiği "Öğrencilerle Yarıyıl Etkiniliği" semineri vereceğim.

Yer: Cemil Meriç Gençlik Kültür ve Eğitim Merkezi

2) 6 Şubat 2014 Perşembe

Saat 13:00 -14:00 arası Ümraniye Belediyesinin organize ettiği "Öğrencilerle Yarıyıl Etkiniliği" semineri vereceğim.

Yer: Prof.Dr.Necmettin Erbakan Eğitim Kültür ve Sosyal Hizmet Merkezi

Mehtap KAYAOĞLU (Psikolojik Danışman &Psikoterapist)

Telf: 0212 583 00 22

mehtapkayaoglu@gmail.com

http://www.facebook.com/psk.mehtapkayaoglu

htttp://www.twitter.com/mehtapkayaoglu