Onları çok seviyorum. Oğlunu; kendisine güveni olan, adam gibi adam dediğimiz özelliklerde yetiştirebilen babalara selam olsun!

            Ama ya diğerleri?

            Onlara da bazı hatırlatmalar yapmakta fayda olabilir sevgili okurlar!

            Çocuğun bilinçaltı süreçleri açısından bakıldığında baba, yavrusunun “kahramanı”dır. Süperman’dir… bebeklik döneminde başlayan anne bağımlılığını ortadan kaldıracak, evladını sosyal yaşama hazırlayacak, sosyal gelişimini, özgüvenini kazanmasına yardımcı olacak yegane özdeşim nesnesidir.

            Baba kahramandır…   Baba güçtür… Baba otorite ile kurulan ilişkidir…

            Baba dış dünyaya, sosyal yaşama, “öteki”lerle kurulan ilişkiye götüren önemli bir yoldur. Çocuklardaki bilinçaltı güven dediğimiz süreç, yani özgüven denilen o önemli duygu, baba ile kurulmuş olan sağlıklı ilişkiyle ortaya çıkar. Babasıyla verimli birlikteliği olmayan, babası tarafından çookk sevildiğini hissedemeyen çocuklar korkaktır… endişeli… huzursuz… kaygılı… güvensizdir…

            Baba ile adam olmayı öğrenir! Baba ile ayakta sapasağlam durulacağını görür!

            Baba olmak harikadır…!

            Her adamın bir çocuğu olabilir; ama her kişi “baba” olamaz sevgili okurlar!

            Kurtlar Vadisi izleyip de oradaki Polat Alemdar”a hayran olan ilgisiz babalara duyurulur! Beğendiğiniz, kendinden emin tavırlarına hasta olduğunuz bu adama benzeyen oğullarınız olmayacak! Olamayacak!

            Çünkü sizden gerçek anlamda sevgi görmüyor...! Milli maçlara veya Kurtlar Vadisine verdiğiniz değerin onda birini vermediğiniz evladınız sizi tanımadan büyüyor. Siz de onu!

            İddia ediyorum ve herkes kendisine mini bir test yapsın diyorum… Polat Alemdar ve Kurtlar vadisi hakkında 10 dakikalık konuşma yapar mısınız lütfen? Kendi kendinize bu dizinin oyuncuları hakkında, Polat’ın ilerleyen bölümlerde neler yapacağı, başına ne işler geleceği hakkında en az 10 dk konuşma yapın…!

            Şimdi de evinizdeki 3 yaşındaki/7 yaşındaki/ /10 yaşındaki hatta 20 yaşındaki oğlunuz ve onun hayalleri, gelecek planları, ilerde nasıl bir hayat yaşamak istediği ile ilgili 10 dk konuşma yapmaya çalışın! Görün bakın ortaya neler çıkacak!

            Ben söyleyeyim… Polat hakkında en az 1 saat konuşursunuz hiç susmadan… ama oğlunuz hakkında belki 5 dk bile geçmez… peki ama neden?

            Çok kolay… çünkü Polat Alemdarı ve Kurtlar Vadisi'ni gerçekten seviyorsunuz! Belki neredeyse her gece olan iş toplantılarınızı veya arkadaş buluşmalarınızı perşembe akşamlarına yerleştirmiyorsunuz. Yemeğinizi erkenden yiyorsunuz ki dizi başladığında dikkatiniz dağılmasın. Çocuklar veya eşiniz ekranın önünden bile geçsin istemiyorsunuz ki senaryodan kopmayasınız… takip etmek, olanlar ve olacaklar hakkında fikir yürütmek için çaba harcıyorsunuz… öncelikler listenizde üst sıralara yerleştiriyorsunuz olayları ve kahramanlarını. İlgileniyorsunuz onlarla.

Hoşunuza gitmeyen sahneler geldiğinde “Ya önemli bir sorun çıkarsa?” diye endişeleniyorsunuz… hatta abartıp dizide ölen adamın cenaze namazını bile kılıyorsunuz!

Peki ya gözünüzün önünde sizin için ölen, en ufak ilginiz ve onunla sohbet etmeniz hayaliyle kendisini tüketen/üzülen, dersleri dışında hiçbir şeyiyle ilgilenmediğiniz için yalnızlık duygularını bastırabilmek adına olduk olmadık gruplara girip yanlış arkadaşlar/yanlış alışkanlıklar geliştiren oğlunuz için ne yapıyorsunuz?

            Vallahi bir sözüm yok! Polat Alemdar”ı sevin! Kurtlar Vadisi’ni de sevin sorun değil!

            Ama ne olur oğlunuzu da Kurtlar Vadisini sevdiğiniz kadar sevin yeter!

            Sevgiyle kalın!

            Not: 28 Şubat 2010 Pazar akşamı Tvnet’te “28 Şubat Belgeseli”indeyim. İzlemek isteyenler için hatırlatayım.

          Mehtap KAYAOĞLU (Danışman Psikolog&Psikoterapist) 
          mehtap.kayaoglu@yuzlesme.tv 
          Tel: (0212) 583 00 22