Geçmişi hatırlamak, yâd etmek, tefekkür etmek ve geleceği geçmişle istişare etmek gibi fiilleri terk edeli hayli zaman oluyor ki bu da bütün tavır ve yaşantımıza yansıyıp bizi esir almış durumda.

Cahit Zarifoğlu da bu unuttuklarımız arasında kalmış çok önemli yedi güzel adamdan birisi. Türkiye'de ilk kez resim, fotoğraf ile şiiri birleştiren, kaynaştıran bir şair Cahit Zarifoğlu. Öyle ki şiirleri hem resim, hem duygu, hem tefekkür hem tezekkürdür.

Geçen gün “Bir Değirmendir Bu Dünya” adlı şiir kitabını yeni baştan okurken “Hama: Sımsıcak” şiiri düştü gözbebeklerime ve irkildim ansızın. Bu şiirinde Kerbela'ya benzettiği Hama katliamı anlatılırken Müslüman'ca bir yürek ağrısı ve ağırlığı şiire bütün hüznüyle hâkim olduğu gibi derin bir serzeniş, bir hayıflanma ve bir hayal kırıklığı da satırların arasında insana çok söylüyor gibiydi:

“Hac yolunda bir merhale
Kalbin ve cesedin azık yeri

Tekkeler zaviyeler medreseler ve ulema
Yemiş yüklü ağaçların kolları kökleri

Saf ve seven bir göz gibi bakan şehir
Şimdi tüller arkasına geçmiş gibi

…

Demek bitmedi Kerbela
Hama Kerbelası dehrin.

Peki, 1982 yılında Hama'da ne olmuştu tam olarak?

 Uzun, upuzun yıllar önce 1982 Şubat ayında Suriye ordusu baba Esed'in talimatıyla havadan ve karadan Hama'ya kurşun ve bomba yağdırarak yaklaşık olarak kırk elli bine yakın insanın ölümüne sebep olmuştu. Bu katliamın özellikle Abdulkadir Geylani Hazretlerinin soyundan olanların evlerinden başlanması da ayrıca dikkat çekicidir.  Baba Esed'in Hama'da yapmış olduğu katliam bugün bütün coğrafyada oğlu Esed tarafından kaldığı yerden tüm şiddet ve hiddetiyle devam ettiriliyor ne yazık ki!

Cahit Zarifoğlu eserlerini ortaya koyarken bu iç burkuntularına yüreğinin ezgisini de katık yapmıştır. Ruh dünyası ve fikir dünyası ikircikli bir karmaşaya hiç düşmemiş, ne düşünmüşse onu çizip söylemiştir.

İslamcı bir şairdir Cahit Zarifoğlu. Onun haritasının hatları bütün İslam âleminden geçer. Gâh Afganistan'da, gâh Filistin'de gâh Suriye'dedir.  “Daralan Vakitler” adlı şiirinde bu kez Beyrut, Kudüs ve Filistin'e düşer yolu ve kalbi buralara ağlayıp karalar bağlar. Bu kitapta en can alıcı dizeler bütün Müslümanlara ciddi eleştiri getirdiği şu mısralardır:

“Beyrut'un gözyaşları şimdi

Kudüs'ün yanı başında

Müslümanlarsa uzaklarda

Sanki başka

Gelinmez bir dünyada”

Cahit Zarifoğlu'nun bu dizelerinde İslam âleminin bin parçaya bölünmüş halini, bir türlü uzlaşma sağlanamayan kavgasını dile getirir ve gelecekte de uzlaşma olasılığı olmayan karmaşık dünyasının derin hüznünü de yaşarsınız aslında. Zira bu dizelerin kaleme alındığı günlerden bu güne ne değişti, hangi barış ve huzur tesis edildi ve hangi mesele çözüldü ki!

Müslümanlar öyle uzakta, öyle çok uzaktalar ki birbirilerini görmelerine imkân yok! Suriye, İran ve Irak ve hatta Azerbaycan ile olan bitmez tükenmez sorunlarımız ne Bulgaristan, ne Yunanistan ve ne de Gürcistan ile oldu.

Bu nasıl, bu ne biçim bir uzaklıktır ki bir türlü yakınlaşamadık!

“Ellerin yurdunda çiçek açarken

Bizim ele kar geliyor kardaşım

Bu hududu kimler çizmiş gönlüme

Dar geliyor dar geliyor kardaşım.”

Diyen merhum Abdürrahim Karakoç üstat bu uzaklığı, bu talihsizliği ne güzel kinaye etmiştir. 

Cahit Zarifoğlu İslam coğrafyasının bu acıklı hikâyesini şiirlerinde dile getirirken Müslümanlara olan kızgınlığını ifade etmekten çekinmez. Zaten onun hiç kimseye bir diyet borcu ve korkusu yoktur. Her ne söylemişse hak için söylemiş, hak için konuşmuştur.

Cahit Zarifoğlu aramızdan ayrılalı hayli zaman oldu ve ancak onun şikâyet ettiği hiçbir meseleyi Müslümanlar hal edip çözmüş değiller. Nerede Filistin, nerede Afganistan, Arakan, Doğu Türkistan ve Suriye… Ve diğerleri!

“Filistin bir sınav kâğıdı

Her mü'min kulun önünde!”

Cahit Zarifoğlu kuralı belirlemiş aslında. Ne zaman Filistin bağımsızlığına kavuşur işte o gün İslam âleminin kurtuluşu da gerçekleşmiştir! Hala bu kâğıdı geçer notla teslim eden bir Müslüman ülke yok ne yazık ki!

Sınav devam ediyor!

Hem de bütün İslam coğrafyasında…

Muhabbetle Kalınız.

Meryem Aybike Sinan- Haber7

meryemaybike@gmail.com